Ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης κτύπησε τον Οκτώβριο 1828 τον συγγενή του Μούρτζινου Ν. Πιεράκο για να αποδείξει ότι οι Μαυρομιχαλαίοι έχουν τη δύναμη. Τώρα στέλνουν «ψευδαποστόλους» και ζητούν ένωση όλης της Σπάρτης σύμφωνα με υποδείξεις του Πετρόμπεη, ώστε ενωμένοι να ωφελήσουν τη πατρίδα τους τη στιγμή που οι πρεσβευτές των δυνάμεων ζητούν συνέλευση. Ο Μούρτζινος οργάνωσε τρεις συνελεύσεις των καπετάνιων, των αρχιερέων και των δημογερόντων «του κόμματός του» και τους έπεισε ότι οι ενέργειες αυτές του Μαυρομιχάλη είναι αποτέλεσμα απελπισίας και ότι πλέον «υπάρχει Κυβέρνηση εις το έθνος μας και όχι [του] Μαυρομιχάλη». Ζητά να μην αφεθεί ατιμώρητος ο Μαυρομιχάλης, του οποίου η δύναμη είναι μικρή. Με την Κυβέρνηση είναι ο Μούρτζινος και οι υπόλοιποι καπετάνιοι, πλην του Μαυρομιχάλη, και «μέρος» των Καπετανάκηδων.
Γλώσσα: Ελληνικά
Χρονολόγηση: 1828.12.12
Χαρακτηρισμός: Ιδιαίτερο, πρωτότυπο
Λέξεις-κλειδιά: Μαυρομιχάλης Γεώργιος Π., Μαυρομιχάλης Πέτρος (Πετρόμπεης), Μούρτζινος Διονύσιος, Πιεράκος Ν., Καπετανάκηδες, Καπετάνιοι, Αρχιερείς, Δημογεροντίες, Αντιπολίτευση, Πρεσβευτές των τριών δυνάμεων στην Πύλη, Μάνη, Σπάρτη