Ιδεαλιστική απεικόνιση της συγγραφής της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας σε πίνακα του 1900 του αμερικανού ζωγράφου J.L.G. Ferris (1863-1930). Στο έργο απεικονίζονται οι πρωταγωνιστές της αμερικανικής ανεξαρτησίας, Τόμας Τζέφερσον, Μπέντζαμιν Φράνκλιν και Τζον Άνταμς.

Με τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, στις 4 Ιουλίου 1776, 13 πολιτείες της Αμερικής διακηρύσσουν την αυτονομία τους από τη βρετανική αυτοκρατορία. Το συμβάν αυτό αναγνωρίζεται ως η ιδρυτική πράξη του κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Η διακήρυξη λαμβάνει χώρα ενώ μαινόταν ο πόλεμος μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών, ο οποίος τελικά έλαβε τέλος μετά από οκτώ χρόνια (1775-1783).

Πορτρέτο του Edward Gibbon από τον βρετανό ζωγράφο Sir John Reynolds.

Το έργο του άγγλου ιστορικού EdwardGibbon (1737-1794) Ιστορία της παρακμής και πτώσης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας θεωρήθηκε κορυφαίο ιστορικό έργο και χάρισε μεγάλη φήμη στο συγγραφέα του. Διακρίνεται για την αφηγηματική του ικανότητα, τη χρήση πρωτογενών πηγών και τη σκληρή κριτική που ασκεί στη θρησκεία.

Την ίδια χρονιά εκδίδεται και το έργο του σκοτζέζου οικονομολόγου και φιλόσοφου Άνταμ Σμιθ (1723-1790), Ο πλούτος των Εθνών. Με το έργο αυτό, ο Σμιθ έθεσε τα θεμέλια της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς, η οποία υποστηρίζει ότι ο ανταγωνισμός μπορεί να οδηγήσει στην οικονομική ευημερία, γι’ αυτό και το κράτος δεν πρέπει να παίζει ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά.Με το έργο αυτό ο Σμιθ θεωρήθηκε ως πατέρας της σύγχρονης οικονομίας.

Πορτρέτο του γερμανού φιλοσόφου Ιμάνουελ Καντ (1724-1804).

Το 1881 δημοσιεύεται η «Κριτική του ορθού λόγου» του Ιμάνουελ Καντ, που θεωρείται το σημαντικότερο έργο της νεότερης φιλοσοφίας.  

Η πρώτη έκδοση του έργου Εξομολογήσεις του Ζαν-Ζακ Ρουσώ.

© Collection Bibliothèque municipale de Lyon

"Οι «Εξομολογήσεις» του Ρουσσώ αποτελούν την αυτοβιογραφία του, είναι το έργο στο οποίο ο Ρουσσώ διηγείται τον βίο του με τον σκοπό να ανακαλύψει εκεί τις στιγμές της πλήρωσης και της ευτυχίας και τις στιγμές της δυστυχίας. Αρα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως λόγος περί της ευδαιμονίας. Σίγουρα οι «Εξομολογήσεις» είναι λόγος περί της ευδαιμονίας, αλλά παράλληλα είναι και λόγος περί του αγαθού, και ως τέτοιος διατυπώνει ένα φιλόδοξο φιλοσοφικό πρόγραμμα της νεωτερικότητας. Σκεπτόμενος και ιστορώντας τον βίο του ο Ρουσσώ θέλει να σκεφθεί και να αξιολογήσει τις πράξεις του και τις πράξεις άλλων ανθρώπων που επηρέασαν τις δικές του."

Κοσμάς Ψυχοπαίδης, "Ζαν-Ζακ Ρουσώ, ο άνθρωπος πειραματόζωο", εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 8/3/1998

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=97014

Η υπογραφή του αμερικανικού συντάγματος. Ελαιογραφία του H. Ch. Christy, 1940. Απεικονίζονται, μεταξύ άλλων, οι Τζορτζ Ουάσινγκτον, Αλεξάντερ Χάμιλτον και Μπέντζαμιν Φάγκλιν.

H "Διακύρηξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη" από τον συγγραφέα και εικονογράφο Jean-Jacques-François Le Barbier (1738-1826)

Η Γαλλική Επανάσταση του 1789, εμπνεόμενη από τις ιδέες του Διαφωτισμού, όπως εκφράστηκαν στο κεντρικό της σύνθημα «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη», θέλησε να καταργήσει την απόλυτη μοναρχία στη Γαλλία και να την αντικαταστήσει με ένα φιλελεύθερο συνταγματικό καθεστώς, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έπαιζε η ανερχόμενη αστική τάξη.

Η Γαλλική Επανάσταση ενέπνευσε τους λαούς της Ευρώπης και πυροδότησε λαϊκές εξεγέρσεις ενάντια στα απολυταρχικά καθεστώτα σε Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα.

Ο Λαβουαζιέ σε χαρακτικό του 19ου αιώνα του Γάλλου χαράκτη Granger.

Ο Αντουάν Λωράν ντε Λαβουαζιέ (Antoine-LaurentdeLavoisier 1743-1794) θεωρείται ο θεμελιωτής της επιστήμης της χημείας. Το 1789 δημοσιεύει το έργο του «Στοιχειώδης πραγματεία χημείας»στο οποίο διατυπώνει το νόμο της διατήρησης της μάζας κατά τις χημικές αντιδράσεις. Σύμφωνα με τον Λαβουαζιέ: «Τίποτα δεν εξαφανίζεται και τίποτα δεν δημιουργείται από το μηδέν κατά τη διάρκεια των χημικών φαινομένων. Πραγματοποιούνται μόνο μεταβολές ή τροποποιήσεις της ύλης, ενώ υπάρχει ίση ποσότητα ύλης πριν και μετά από αυτά».

Πορτρέτο του Μότσαρτ. Αντίγραφο άγνωστου καλλιτέχνη από το χαμένο πρωτότυπο έργο του Ιταλού Martini. Museo internazionale e biblioteca della musica, Μπολόνια, Ιταλία.

Η πολιορκία του Οτσάκοφ, στη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου, σε πίνακα του Berg.

Ο Ι.Καποδίστριας πέφτοντας από το άλογο κοντά στη Μονή Πλατυτέρας παρά λίγο να χάσει τη ζωή του. Θεωρήθηκε ότι σώθηκε χάρη στην παρέμβαση της Παναγίας. Η σκηνή απεικονίζεται από λαϊκό αγιογράφο σε φορητές εικόνες που βρίσκονται στη Μονή Πλατυτέρας.

Πορτρέτο του τσάρου Παύλου Α' (1754-1801) της Ρωσίας από τον Vladimir Borovikovsky.

Πορτρέτο του Edward Jenner από τον James Northcote.

© National Portrait Gallery, Λονδίνο

Αίθουσα με σαράντα προσωπογραφίες διακεκριμένων απόφοιτων του πανεπιστημίου της Πάδοβας. Ανάμεσά του συγκαταλέγεται και ο Ιωάννης Καποδίστριας, όπου σπούδασε εκεί Ιατρική (1795-1797). Στην αίθουσα υπάρχει προσωπογραφία του. Univeristà degli Studi di Padova, Πάδοβα, Ιταλία

 Η είσοδος των Γάλλων στη Βενετία χαρακτικό του J. Duplessi-Bertaux.

Ανδρέα Κριεζή (1813-80), «O Pήγας Φεραίος», ελαιογραφία. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.

Η Μάχη των Πυραμίδων, ελαιογραφία του Antoine-Jean Gros, 1810.

Με τη Γαλλική Εκστρατεία στην Αίγυπτο και στη Συρία (1798-1801), ο Ναπολέων θέλησε να διασφαλίσει τα γαλλικά εμπορικά συμφέροντα στην περιοχή απέναντι στον κίνδυνο της βρετανικής εμπορικής διείσδυσης. Ταυτόχρονα επιχείρησε να δυσκολέψει την πρόσβαση της βρετανικής αυτοκρατορίας στην Ινδία και τις Ανατολικές Ινδίες (σημ. Ν. και ΝΑ Ασία), μέσω της γαλλικής κατοχής της Αιγύπτου, η οποία κατείχε κομβική θέση στους θαλάσσιους δρόμους για την Ασία. Ασυνήθιστο χαρακτηριστικό της Γαλλικής Εκστρατείας ήταν η ίδρυση του Αιγυπτιακού Ινστιτούτου από το πλήθος των επιστημόνων που συμμετείχαν στην εκστρατεία, με στόχο τη μελέτη της Αρχαίας Αιγύπτου, την έρευνα και τη διάδοση των ιδεών του Διαφωτισμού.

Ο Κοραής και ο Ρήγας βοηθούν την Ελλάδα να εγερθεί. Ελαιογραφία σε χαρτόνι. Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Συλλογή Αλέξανδρου Ξύδη

Ο Κοραής δημοσιεύει την Αδελφική Διδασκαλία σε απάντηση της Πατριαρχικής Διδασκαλίας κύκλων του Πατριαρχείου

Την ίδια χρονιά δολοφονείται ο Ρήγας Βελεστινλής.

Ο Ναπολέων στη μάχη στο Eylau (9 Φεβ. 1807) σε καρτ ποστάλ από πίνακα του A.J. Cross.

© Εθνική Βιβλιοθήκη της Μολδαβίας.

Οι Ναπολεόντιοι Πόλεμοι ήταν μια σειρά πολέμων από διάφορες ευρωπαϊκούς συνασπισμούς ενάντια στην Α’ Γαλλική Αυτοκρατορία του Ναπολέοντα. Οι πόλεμοι αυτοί οδήγησαν στη διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την ανάδυση του γερμανικού και του ιταλικού εθνικισμού που οδήγησε στη διαμόρφωση των δύο ισχυρών εθνικών κρατών της Γερμανίας και της Ιταλίας, αλλά και την αναδιαμόρφωση του συνολικού χάρτη της Ευρώπης με την ανάδυση νέων δυνάμεων όπως η Βρετανική και η Ρωσική Αυτοκρατορία.

Στο πλαίσιο της Ρωσο-Οθωμανικής Συμμαχίας, κοινά στρατεύματα των συμμάχων με επικεφαλής τον Ρώσο ναύαρχο Φιοντόρ Ουσακώφ καταλαμβάνουν τα Ιόνια Νησιά και αποκαθιστούν τα προνόμια των ευγενών.

Ο Ουσακώφ αναγνωρίστηκε ως άγιος από το Πατριαρχείο της Μόσχας.

Το έμβλημα της Επτανήσου Πολιτείας (1800-1807)

Στο πλαίσιο της Επτανήσου Πολιτείας καταρτίστηκε το Βυζαντινό Σύνταγμα και θεσπίστηκε η 'Ονοράντα'.

Η Ονοράντα ή Έντιμος Αντιπροσωπεία, ήταν η ομάδα αντιπροσώπων των κατοίκων της πόλης και της υπαίθρου Κέρκυρας που, μετά από μικρής κλίμακας στασιαστικές εκδηλώσεις (1801), πρότεινε ένα βελτιωμένο σχέδιο αναθεώρησης του Συντάγματος, το οποίο όμως δεν εγκρίθηκε.

Πορτρέτο του Μεγάλου Δούκα Αλεξάνδρου Παύλοβιτς. Ελαιογραφία του Vladimir Borovikovsky, 1800.

© Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη

Ιταλική μετάφραση του οθωμανικού φιρμανιού που έδινε την άδεια στον Λόρδο Έλγιν να ανασκάψει και να μεταφέρει αρχαιότητες από την Ακρόπολη.

©ΒρετανικόΜουσείο

Γελοιογραφία της Ειρήνης της Αμιένης του JamesGillray με τίτλο «Το πρώτο φιλί της δεκαετίας». Σατιρίζονται οι σχέσεις καχυποψίας μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας. © Βιβλιοθήκη του Κογκρέσο

Με τη Συνθήκη της Αμιένης, η οποία υπογράφηκε στη γαλλική πόλη Αμιένη από τη Γαλλία, τη Βρετανία, την Ισπανία και τη Δημοκρατία της Μπαταβίας (σημ. Ολλανδία), τέθηκε μια προσωρινή κατάπαυση των εχθροπραξιών των Ναπολεόντειων Πολέμων.   Για την ελληνική πλευρά, η συνθήκη είχε σημασία διότι αναγνώρισε την Επτάνησο Πολιτεία υπό την προστασία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Γεώργιος Μοτσενίγος, κόμης (Ζάκυνθος, περ. 1765 - Βενετία, 1836). Παγκόσμιο Βιογραφικό λεξικό Εκδοτικής Αθηνών

Άφιξη στην Κέρκυρα του ΖακυνθινούΓεωργίου Μοτσενίγου [GiorgioMocenigo], Ρώσου Πληρεξουσίου στην Επτάνησο Πολιτεία, μετέπειτα φίλου και συνεργάτη του Ι. Καποδίστρια.

Πορτρέτο του Αδαμάντιου Κοραή.

Η Στέψη του Ναπολέοντα, ελαιογραφία του επίσημου ζωγράφου του Ναπολέοντα Jacques-LouisDavid, 1807.

© Μουσείο Λούβρου

OJean-JacquesDessalines (1758-1806) σε χαρακτικό του Manuel Lopez-Lopez.

Ο Dessalines ήταν ηγέτης της επανάστασης και πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης Αϊτής.

Πηγή: https://archive.org/details/vidadejjdessalin00dubr

Η συνέλευση στο Orasac στις αρχές της σερβικής εξέγερσης το 1804.

Ο Ναπολέων στη Μάχη του Αούστερλιτς, πίνακας του François Gérard. © Galerie des Batailles, Βερσαλλίες

Στη Μάχη του Αούστερλιτς, γνωστή και ως Μάχη των Τριών Αυτοκρατόρων, ο Ναπολέων κέρδισε μια μεγάλη νίκη εναντίον του ρωσο-αυστριακού στρατού. Συνέπεια της μάχης στο Αούστερλιτς ήταν η διάλυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και η δημιουργία της Συνομοσπονδίας του Ρήνου, μια ένωση γερμανικών κρατιδίων που υπήρξε δορυφόρος και προτεκτοράτο της Γαλλίας.

Ιγνάτιος ο Ουγγροβλαχίας. Λόγιος Ιεράρχης, από τους σημαντικότερους των τελευταίων χρόνων της οθωμανικής κυριαρχίας. Ελαιογραφία.

© Εθνικό Ιστορικό Μουσείο

Η μάχη στην Ιένα, έγχρωμη λιθογραφία των Antoine Charles Horace Vernet και Jacques François Swebach.

 Η διπλή μάχη που δόθηκε την ίδια ημέρα στην Ιένα και στο Άουερστεντ οδήγησε στην ήττα του πρωσικού στρατού και την υπαγωγή του Βασιλείου της Πρωσίας στη Γαλλική Αυτοκρατορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χέγκελ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιένας, ο οποίος ολοκλήρωνε τότε την Φαινομενολογία του πνεύματος (1807), θεώρησε ότι αυτή η μάχη μπορούσε να εκληφθεί ως το τέλος της Ιστορίας.

Ελληνική Νομαρχία, έκδοση του 1846

Γαλλικό μετάλλιο της δεκαετίας του 1810. Στον απόηχο της Συνθήκης του Τίλσιτ, το μετάλλιο απεικονίζει το γάλλο και το ρώσο αυτοκράτορα σε φιλικές σχέσεις.

Η Συνθήκη Τίλσιτ μεταξύ Γαλλίας-Ρωσίας οδήγησε σε ανακατανομές εδαφών μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών στην κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια και στη δημιουργία ενός συνασπισμού ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Πρωσία και τη Βρετανία.

"Δεν είμαι άνθρωπος και αδερφός;" Μετάλλιο που φιλοτεχνήθηκε από τον Josiah Wedgwood το 1787 στο πλαίσιο της εκστρατείας κατά της δουλείας. Πρωτότυπο μετάλλιο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.

http://www.britishmuseum.org/explore/highlights/highlight_objects/pe_mla/a/anti-slavery_medallion,_by_jos.aspx

Πορτρέτο του γάλλου διοικητής Πρίγκιπα Μπερτιέ

Ο νέος γάλλος Διοικητής, Πρίγκιπας Μπερτιέ, καταλύει το Σύνταγμα της Επτανήσου Πολιτείας του 1803 και μαζί με αυτό την αυτονομία του επτανησιακού κράτους.

Πορτρέτο του Γκαίτε από τον Joseph Karl Stieles, 1828.

Ο Γκαίτε εκδίδει τον πρώτο τόμο του "Φάουστ", που είναι το σημαντικότερο έργο του κι ένα από τα κορυφαία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.

Πορτρέτο του Μπετόβεν από τον Joseph Karl Stieles, 1820.

Ο Μπετόβεν ολοκληρώνει την 5η και 6η Συμφωνία, δύο από τα σημαντικότερα έργα της κλασικής μουσικής.

Τα στρατεύματα της Χιλής και της Αργεντινή στη Μάχη του Τσακαμπούκο (1817).

© Museo Nacional de Bellas Artes, Μπουένος Άιρες

Την περίοδο 1810-1825 οι περισσότερες αποικίες της Ισπανίας στη Λατινική Αμερική κατακτούν την ανεξαρτησία τους και διαμορφώνουν ανεξάρτητα έθνη-κράτη. Η σπίθα των επαναστατικών κινημάτων είχε πυροδοτηθεί με την ανακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, ενώ η εισβολή του Ναπολέοντα στην Ισπανία (1807-1808) έδωσε το έναυσμα για την έκρηξή τους.

Το πανεπιστήμιο του Βερολίνου γύρω στα 1850.

Την ίδια χρονιά ιδρύεται η Γραικο-βλαχική Εταιρεία Βουκουρεστίου.

Πορτρέτο του Λόρδου Βύρωνα από τον άγγλο ζωγράφο Thomas Phillips

Σε εικονογράφηση του 1844 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pennymagazine βλέπουμε δύο εργάτες να σπάνε μια μηχανή.

Οι Λουδίτες, ειδικευμένοι εργάτες στις αγγλικές κλωστοϋφαντουργίες, εξεγείρονται ενάντια στην εκμηχάνιση της βιομηχανίας. Οι Λουδίτες φοβούνται ότι θα χάσουν την εργασία τους από ανειδίκευτους εργάτες, οι οποίοι θα μάθαιναν να χειρίζονται τους ηλεκτροκίνητους αργαλειούς και τις μηχανές πλεξίματος. Οργανωμένοι σε ομάδες, εισβάλλουν σε κλωστοϋφαντουργίες καταστρέφοντας τα νέα μηχανήματα και ζητώντας από τους βιομηχάνους την απόσυρσή τους.

Σκηνή από την ήττα του γαλλικού στρατού στη Ρωσία σε λιθογραφία του γερμανού ζωγράφου Albrecth Adam, μέσα 19ου αιώνα. Pennington Catalogue, p. 3005, McGill University Libraries

Εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσική Αυτοκρατορία και η ήττα του στρατού του στο τέλος του ιδίου έτους. Η ήττα αυτή σηματοδότησε την αρχή του τέλους των νικηφόρων εκστρατειών του Ναπολέοντα, ενώ στη Ρωσία πυροδότησε έντονα πατριωτικά συναισθήματα.

Εξώφυλλο της πρωτότυπης έκδοσης του ισπανικού συντάγματος του 1812.

Το ισπανικό σύνταγμα του 1812 ψηφίστηκε ενώ μαινόταν ο πόλεμος Ισπανίας και Γαλλίας. Λίγα χρόνια πριν, το 1808, ο νόμιμος βασιλιάς της Ισπανίας είχε εγκαταλείψει το θρόνο για χάρη του Ναπολέοντα, γεγονός που οδήγησε στην εξέγερση του ισπανικού λαού εναντίον της γαλλικής κατοχής. Οι εξεγερμένοι όρισαν εθνοσυνέλευση, η οποία προχώρησε στην ψήφιση ενός συντάγματος εξαιρετικά φιλελεύθερου για την εποχή του καθώς αναγνώριζε την καθολική ανδρική ψηφοφορία, την εθνική κυριαρχία, τη συνταγματική μοναρχία και την ελευθερία του τύπου. Το σύνταγμα κατάργησε, μετά την επιστροφή του το 1814, ο βασιλιάς Φερδινάνδος.

Η υποχώρηση του γαλλικού στρατού μετά την ήττα του στη Λειψία. Καρτ ποστάλ εποχής, έργο των Vernet και Swebach.

Η Μάχη των Εθνών στη Λειψία είναι μία από τις σημαντικότερες των Ναπολεόντειων Πολέμων, καθώς σήμανε την αρχή του τέλους του Ναπολέοντα: ο γαλλικός στρατός ηττήθηκε από το συμμαχικό στρατό της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, της Πρωσίας και της Σουηδίας. Στη μάχη αυτή ο γαλλικός στρατός υπολογίζεται ότι έχασε 70-80.000 στρατιώτες, ενώ απελευθερώθηκαν από τη γαλλική κατοχή όσα γερμανικά εδάφη είχαν κατακτηθεί.

Η σελίδα τίτλου από την πρώτη έκδοση του μυθιστορήματος.

Η Τζειν Ώστεν δημοσιεύει το μυθιστόρημα "Περηφάνεια και Προκατάληψη". Το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα της Ώστεν σχολιάζει την εξάρτηση των γυναικών από το γάμο προκειμένου να διασφαλίσουν κοινωνική θέση και οικονομική ασφάλεια. Η ίδια η συγγραφέας δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Ο Ναπολέων ηττημένος στην ελαιογραφία "Ο Ναπολέον στο Φονταινεμπλώ" του γάλλου ζωγράφου Paul Delaroche, 1845. © Βασιλική Συλλογή, Λονδίνο.

Η είσοδος του Αλεξάνδρου στο Παρίσι ως ελευθερωτή της Ευρώπης από τον «ζυγό» του Ναπολέοντα είναι γεγονός πανευρωπαϊκής σημασίας καθώς σηματοδοτεί τη στιγμή της μέγιστης ισχύος της Ρωσίας κατά τον 19ο αιώνα. Ο Καποδίστριας, στενός συνεργάτης του τσάρου Αλέξανδρου, συμμετέχει σε όλες τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις της εποχής.

Το πρώτο επιβατικό τρένο στην Ευρώπη χρησιμοποιεί την ατμομηχανή του Στήβενσον, 1830.

Η επινόηση της ατμομηχανής από τον Άγγλο Στήβενσον πυροδότησε μία από τις μεγαλύτερες εφευρέσεις του 19ου αιώνα: το σιδηρόδρομο. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες, η ραγδαία εξάπλωση των σιδηροδρομικών δικτύων στην Ευρώπη, η οποία επέτρεψε τη γρήγορη μεταφορά πρώτων υλών, εμπορευμάτων και ανθρώπων έδωσε τεράστια ώθησε στη βιομηχανική επανάσταση.

Ο Εϋνάρδος σε δαγκεροτυπία του ίδιου το 1853.

Ο Ελβετός τραπεζίτης Εϋνάρδος (Jean-GabrielEynard, 1775-1863) γνωρίστηκε με τον Καποδίστρια στο Συνέδριο της Βιέννης όπου και οι δύο παρίσταντο, ο μεν ως σύμβουλος του Ρώσου τσάρου, ο δε ως εκπρόσωπος της Γενεύης. Επηρεασμένος από τον Καποδίστρια έγινε θερμός υποστηρικτής του φιλελληνικού κινήματος, διαθέτοντας μέρος της περιουσίας του στην ελληνική επανάσταση. Την περίοδο της διακυβέρνησης Καποδίστρια, αναμείχθηκε ενεργά στην οικονομία της χώρας, προσφέροντας κεφάλαια για την ίδρυση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας.

Ο όρκος, ελαιογραφία του Δ. Τσόκου (1849)

Η Φιλική Εταιρία είχε ως στόχο την προετοιμασία επαναστατικού κινήματος για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Την επιθυμία της απελευθέρωσης πυροδότησαν οι ιδέες του Διαφωτισμού, η Γαλλική Επανάσταση, η άνοδος της ισχύος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Την ίδια χρονιά, τα Επτάνησα περνούν στην κυριαρχία των Άγγλων.

Γελοιογραφία του Granger που απεικονίζει τους ηγέτες της Ευρώπης να μοιράζουν το χάρτη της Ευρώπης στη διάρκεια του Συνεδρίου της Ευρώπης.

Το Συνέδριο της Βιέννης, ένα από τα σημαντικότερα του 19ου αιώνα, είχε ως στόχο τον καθορισμό των όρων της ειρήνης μετά τη λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων και τη διαμόρφωση ενός νέου statusquoμεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Στο Συνέδριο συμμετείχαν 450 αντιπρόσωποι των νικητών (Αγγλία, Πρωσία, Ρωσία, Αυστρία), μεταξύ των οποίων και ο Ιωάννης Καποδίστριας ως μέλος της ρωσικής αντιπροσωπείας που συνόδευε τον τσάρο.

Λίγες μέρες μετά τη λήξη του Συνεδρίου της Βιέννης, οι συμμαχικές δυνάμεις στράφηκαν εναντίον του γαλλικού στρατού. Στη Μάχη στο Βατερλώ της Φλάνδρας, ο Ναπολέων ηττήθηκε οριστικά και εξορίστηκε στη νήσο της Αγίας Ελένης. Οι νικητές αποκατέστησαν στο θρόνο της Γαλλίας το βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ’.

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα, οι τρεις νικητές των Ναπολεόντειων Πολέμων, Ρωσία, Αυστρία και Πρωσία υπέγραψαν μυστική συνθήκη, στην οποία αργότερα προσχώρησαν η Αγγλία και, μετά το 1818, η Γαλλία. Στόχος της Ιεράς Συμμαχίας ήταν να διασφαλίσει τα δικαιώματα των Χριστιανών Βασιλέων της Ευρώπης ενάντια στους κινδύνους της εκκοσμίκευσης και της διάδοσης φιλελεύθερων ιδεών που είχαν αρχίσει να διαφαίνονται μετά το 1789.

Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αργεντινής.

Η διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Χιλής σε πίνακα του 1945 του χιλιανού ζωγράφου Pedro Subercaseaux.

Μαζί με πολλές άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι χιλιανοί κρεολοί επιδίωξαν να κερδίσουν την πολιτική και οικονομική ανεξαρτησίας τους από την Ισπανική Αυτοκρατορίας. Ενώ δεν είχε ακόμα λήξει ο πολύχρονος αγώνας της ανεξαρτησίας (1810-1821), στις αρχές του 1818, η Χιλή προχώρησε στη διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της, η οποία επίσημα αναγνωρίστηκε από την Ισπανία το 18444, οπότε και αποκαταστάθηκαν οι διπλωματικές σχέσεις των δύο χωρών.

Ο Καποδίστριας επισκέπτεται την Ιταλία και ακολούθως την Κέρκυρα. Εκεί συντάσσει υπόμνημα, με το οποίο καλεί τους Έλληνες να μην επαναστατήσουν.

Επισκέπτεται επίσης το Λονδίνο, όπου καταγγέλλει στον Lord Castlereagh την αυταρχική διακυβέρνηση του Thomas Maitdland στο Ιόνιο Κράτος και επιδίδει σχετική επιστολή του Τσάρου.

«Η φυγή από την Πάργα», ελαιογραφία του Δονυσίου Τσόκου.

Την περίοδο της αγγλικής κυριαρχίας των Επτανήσων, ο άγγλος αρμοστής Τόμας Μέτλαντ προχώρησε στην πώληση της Πάργας στον Αλή Πασά με στόχο την ενίσχυση του πασά, ο οποίος για χρόνια επιχειρούσε την κατάκτηση της Πάργας. Οι Παργινοί, φοβούμενοι για τις ζωές τους, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν μαζικά τον τόπο τους  (4000 άτομα) και να μεταναστεύσουν στα αγγλοκρατούμενα Ιόνια Νησιά και κυρίως την Κέρκυρα.

Μετά την καταστολή της εξέγερσης στην Ισπανία και την αποκατάσταση του Φερδινάνδου Ζ’, ο βασιλιάς διέταξε την εκτέλεση φιλελεύθερων επαναστατών. Πίνακας του 1888 AntonioGisbert (1834-1902)

Εθνικό Μουσείο Πράδο.

https://www.museodelprado.es/coleccion/galeria-on-line/galeria-on-line/obra/fusilamiento-de-torrijos-y-sus-companeros-en-las-playas-de-malaga/

To 1820 ένα κύμα επαναστατικών κινημάτων ξεσπούν στην περιφέρεια της Ευρώπης: Πορτογαλία, Ισπανία, Νάπολη και Τορίνο. Οι επαναστάτες ζητούν φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και κυρίως σύνταγμα.

Ο Αλή Πασάς, στη λίμνη των Ιωαννίνων, Απρίλιος 1819. Λεπτομέρεια από λιθογραφία του του γάλλου ζωγράφου Louis Dupré 1825.

Ο Αλή Πασάς, πασάς των Ιωαννίνων από το 1788, διαδραμάτισε για 40 χρόνια σημαντικό ρόλο στην ιστορία των Βαλκανίων. Το 1820, όταν ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β’ αποφάσισε την εκδίωξή του από τη θέση του, ο Αλή Πασάς ζήτησε την υποστήριξη της Αγγλίας και της Ρωσίας και ήρθε σε ένοπλη σύγκρουση με τον οθωμανικό στρατό. Η διαμάχη που διάρκεσε περίπου 1,5 χρόνο έληξε με την τελική ήττα και το θάνατο του Πασά, σε μια περίοδο που είχε ήδη ξεσπάσει η ελληνική επανάσταση του 1821.

Η προσπάθεια απόσχισης του Αλή Πασά θεωρείται δείγμα της αυξανόμενης παρακμής της κεντρικής ισχύος της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Παράταξη αγημάτων κατά το Συνέδριο του Λάιμπαχ, 1821. Ακουαρέλα του 1845 του Γερμανού ζωγράφου LeanderRuss (1809-1864)

Το Συνέδριο του Λάιμπαχ, στο οποίο συμμετέχουν η Αυστρία, η Ρωσία, η Πρωσία και η Γαλλία, καθώς και η Αγγλία ως παρατηρητής, πραγματοποιείται για την επίλυση των ζητημάτων που είχαν προκύψει μετά τη λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων, κυρίως την κατάπνιξη των διαφόρων επαναστατικών κινημάτων που είχαν ξεσπάσει σε όλη την Ευρώπη και τη διατήρηση της ειρήνης. Στο Λάιμπαχ, οι χώρες της Ιεράς Συμμαχίας πληροφορούνται τις επαναστατικές προθέσεις της Φιλικής Εταιρίας από επιστολή του Υψηλάντη. Η Ιερά Συμμαχία αποφάσισε την καταδίκη κάθε μεταρρύθμισης που προέρχεται από επαναστατικό κίνημα και την καταστολή της επανάστασης στη Νεάπολη και το Πεδεμόντιο.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης περνά τον ποταμό Προύθο για να ξεκινήσει την επανάσταση στις παραδουνάβιες ηγεμονίες. Πίνακας του γερμανού ζωγράφου Peter von Hess. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.

Τον Φεβρουάριο, ξεσπά η ελληνική επανάσταση ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία στη Μολδοβλαχία και το Μάρτιο στην Πελοπόννησο.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης καταδικάζει την επανάσταση.

Η προκήρυξη της ανεξαρτησίας του Περού σε πίνακα του Juan Lepiani (1864-1933)

Το 1821, μετά από πολύχρονες πολεμικές συγκρούσεις, το Περού ανακηρύττει την ανεξαρτησία του από την ισπανική αυτοκρατορία.

Ο Ναπολέων στη νεκρική κλίνη σε πίνακα του Horace Vernet, 1826.

Ο απαγχονισμός του πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ σε πίνακα του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου.

Παρά την καταδίκη της επανάστασης από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ο οθωμανός σουλτάνος Μωάμεθ Β’ θεώρησε τον πατριάρχη υπεύθυνος επειδή δεν κατόρθωσε να καταπνίξει την εξέγερση και προχώρησε στον απαγχονισμό του. Η βιαιότητα αυτή οδήγησε στην έντονη αντίδραση της Ρωσίας ενώ ενίσχυσε το φιλελληνικό κίνημα υπέρ της επανάστασης. 100 χρόνια μετά τον απαγχονισμό του, η Ορθόδοξη Εκκλησία τον αναγνώρισε ως εθνομάρτυρα και άγιο.

Σελίδες από το δράμα «Ελλάς» του ρομαντικού άγγλου ποιητή Σέλεϊ.

Εκδίδεται το τελευταίο έργο του Άγγλου ρομαντικού ποιητή Σέλεϊ με τίτλο Hellas, το οποίο αφιέρωσε ο ποιητής στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Η έκδοση του έργου είχε στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για τον ελληνικό αγώνα. Το έργο θεωρείται ότι επηρέασε τον Σολωμό στη συγγραφή του μετέπειτα εθνικού ύμνου.

Στην Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (20 Δεκεμβρίου 1821-16 Ιανουαρίου 1822) ορίστηκε το προσωρινό πολίτευμα του νέου ελληνικού κράτους. Συμμετείχαν 60 εκπρόσωποι από τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τα νησιά Σπέτσες, Ψαρρά και Ύδρα. Ψηφίστηκε Σύνταγμα που προέβλεπε την προστασία των ατομικών ελευθεριών και την τριπλή διάκριση των εξουσιών από το «Βουλευτικόν», το «Εκτελεστικόν» και το «Δικαστικόν».

Η Μάχη του Τροκαντερό, κατά την οποία οι Γάλλοι κατέλαβαν το ομώνυμο οχυρό.

Το 1823, οι γαλλικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ισπανία και κατέπνιξαν τις φιλελεύθερες ισπανικές δυνάμεις, αποκαθιστώντας στην εξουσία τον ισπανό βασιλιά Φερδινάνδο Η’.

Επιστολή του Καποδίστρια προς τον Μητροπολίτη Ιγνάτιο, όπου δηλώνεται η πρόθεσή του να συγγράψει μια ιστορία της νεότερης Ελλάδας και εμπερικλείεται ένα προσχέδιο. Τελικά αυτό το προσχέδιο συνενώθηκε με ένα προσχέδιο του Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού για να δημιουργηθεί ένα βιβλίο που έφερε την υπογραφή μόνο του δεύτερου:  Jacovaky Rizos Neroulos, Histoire Moderne de la Grèce depuis la chute de l’Empire d’Orient, Γενεύη 1828.

Αποτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση απεικονίζει ο πίνακας του HenriDecaisne. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.

Στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, ξεσπούν δύο εμφύλιοι πόλεμοι μεταξύ των Ελλήνων. Στο Α’ εμφύλιο πόλεμο (1823-24) συγκρούονται στην Πελοπόννησο οι στρατιωτικοί της Πελοποννήσου με επικεφαλής τον Κολοκοτρώνη («Αντικυβερνητικοί») με τους πολιτικούς της Πελοποννήσου και τους νησιώτες («Κυβερνητικοί»). Νικητές αναδεικνύονται οι «Κυβερνητικοί», οι οποίοι σχηματίζουν την κυβέρνηση Κουντουριώτη, η οποία δίνει γενική αμνηστία. Σύντομα όμως ξεσπά Β’ εμφύλιος πόλεμος (1824-25) μεταξύ των Νησιωτών και των Στερεολλαδιτών. Στη διάρκεια του εμφυλίου, φυλακίζονται πολλοί αγωνιστές και δολοφονείται ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.

Σελίδα από το χειρόγραφο της 9ης Συμφωνίας του Μπετόβεν.

«Μετά την καταστροφή των Ψαρών». Ελαιογραφία του Νικολάου Γύζη. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Ο FredericAdam φτάνει στην Κέρκυρα ως Ύπατος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων. Θα υπηρετήσει στη θέση αυτή έως το 1832.

Τον Απρίλιο πεθαίνει στο Μεσολόγγι από υψηλό πυρετό ο φιλέλληνας άγγλος ποιητής Λόρδος Βύρων.

Μία από τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής επανάστασης, η καταστροφή των Ψαρών και η σφαγή των κατοίκων του νησιού από τον οθωμανικό στόλο λαμβάνει χώρα τον Ιούνιο του 1824.

Η εξέγερση των Δεκεμβριστών στην Αγία Πετρούπολη σε πίνακα του Karl Kolman (1786-1846).

Ο τσάρος Νικόλαος Α’ ανεβαίνει στον ρωσικό θρόνο μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Α’. Ξεσπά η εξέγερση των Δεκεμβριστών στη Ρωσία, επηρεασμένη από τα φιλελεύθερα επαναστατικά κινήματα των ετών 1820-21.

Ο Ιμπραήμ Πασάς (1789-1848). Λεπτομέρεια από πίνακα του γάλλου ζωγράφου Charles- PhilippeLarivière (1798-1876).

Στις αρχές του 1825, ο Ιμπραήμ Πασά, Βαλής της Αιγύπτου, μεταφέρει στρατό από την Κρήτη στην Πελοπόννησο για να ενισχύσει τον οθωμανικό στρατό της περιοχής. Οι Έλληνες, διχασμένοι από τον εμφύλιο, άργησαν να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του Ιμπραήμ, γεγονός που τους οδήγησε σε μεγάλες ήττες και τους ανάγκασε να ζητήσουν τη βοήθεια των Ξένων Δυνάμεων.

Η έξοδος του Μεσολογγίου. Πίνακας του Θεόδωρου Βρυζάκη, 1855. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Τρία χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης του Μεσολογγίου, οργανώνεται νέα εκστρατεία με σκοπό την υποταγή της πόλης. Ένας τεράστιος στρατός 20,000 ανδρών πολιορκεί το Μεσολόγγι για έναν περίπου χρόνο. Οι 12.000 περίπου κάτοικοι του Μεσολογγίου αντιστέκονται, αλλά με το πέρασμα των μηνών η κατάσταση στην πολιορκημένη πόλη γίνεται δραματική, κυρίως εξαιτίας της πείνας.  Τελικά, οι αρχές της πόλης, καθώς δεν έχουν άλλη διέξοδο, αποφασίζουν την έξοδο των κατοίκων από το Μεσολόγγι. Κατά την έξοδο, οι περισσότεροι Έλληνες χάνουν τη ζωή τους, ενώ 1.500 μόνο καταφέρνουν να διασωθούν.

Το περιστατικό αναθερμαίνει το φιλελληνικό κίνημα στο εξωτερικό και αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη για επίλυση του ελληνικού ζητήματος.

Η υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου από τους εκπροσώπους της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας (1827). Τοιχογραφία του Γκουγκενμπέργκερ στο κτήριο της ελληνικής Βουλής.

Σε συνδιάσκεψη στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 1827, οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) επιχειρούν να επιλύσουν το ελληνικό ζήτημα και να επιφέρουν ειρήνη στα Βαλκάνια. Με τη συνθήκη του Λονδίνου, αποφασίζεται η ειρήνευση στην Ελλάδα , ενώ παράλληλα πιέζουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία να παραχωρήσει ανεξαρτησία στους Έλληνες. Η Οθωμανική αυτοκρατορία απορρίπτει το αίτημα των Μεγάλων Δυνάμεων, ενώ παράλληλα συνεχίζεται η ελληνική επανάσταση.

Στις 30 Μαρτίου ο Καποδίστριας εκλέγεται από την Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας Κυβερνήτης της Ελλάδας.

Ο Ι.Καποδίστριας μαζι με τη βοήθεια των Ιγνατίου, Μόστρα, Μουστοξύδη, Μοτσενίγου, Σπυρίδωνα Ναράντζη και άλλων μελών της Φιλομούσου Εταιρείας αναλαμβάνουν την ίδρυση σχολείων και ορφανοτροφείων στην Τεργέστη, Βενετία και Ανκόνα και την περίθαλψη των ορφανών και των προσφύγων της ελληνικής επανάστασης.

Η Πολιορκία των Αθηνών κατά το 1827. Πίνακας του λαϊκού ζωγράφου Παναγιώτη Ζωγράφου.

Στις αρχές του 1827, ο οθωμανικός στρατός πολιορκεί την Ακρόπολη των Αθηνών, ενώ ταυτόχρονα μαίνονται μάχες σε όλη την Αττική. Σε μια από αυτές, στο Φάληρο, σκοτώνεται ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ένας από τους σημαντικότερους αρχηγούς του αγώνα στη Στερεά Ελλάδα, γεγονός που έριξε το φρόνημα των ελλήνων αγωνιστών. Τελικά οι Έλληνες, μετά τις συνεχείς ήττες τους στην Αττική, αποφασίζουν τη συνθηκολόγηση με τους Οθωμανούς και την παράδοση της Ακρόπολης.

Μετά την πτώση της Αθήνας και τη μεταστροφή της ευρωπαϊκής διπλωματίας υπέρ της ελληνικής πλευράς όπως καταγράφεται με τη Συνθήκη του Λονδίνου (Ιούλιος), οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφασίζουν να επιβάλλουν με στρατιωτικά μέσα την κατάπαυση του πυρός. Ως αποτέλεσμα, οι στόλοι της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας συγκρούονται και νικούν τον οθωμανικό στόλο στο Ναβαρίνο της Πελοποννήσου.

Η Ναυμαχία στο Ναβαρίνο είναι ένα από τα τελικά επεισόδια του ελληνικού αγώνα για ανεξαρτησία καθώς έχει πλέον ολοκληρωθεί η μεταστροφή της ευρωπαϊκής πολιτικής υπέρ των Ελλήνων.

Η πολιορκία του Καρς. Επεισόδιο από το ρωσοτουρκικό πόλεμο (1828-1829). Πίνακας του πολωνού ζωγράφου και στρατιωτικού January Suchodolski (1797-1875).

Αιτία του ρωσοτουρκικού πόλεμου που ξέσπασε το 1828 ήταν τα αντίποινα που επέβαλε η Οθωμανική Αυτοκρατορία ενάντια στη Ρωσία για τη συμμετοχή της στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Εξαιτίας των αντιποίνων, ο ρωσικός στρατός προέλασε στη Γεωργία και την Αρμενία φτάνοντας μέχρι την Αδριανούπολη. Εκεί, η Οθωμανική Αυτοκρατορία υποχρεώθηκε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης.

Το ψήφισμα της Γ' Εθνοσυνέλευσης

Ο Καποδίστριας αποβιβάζεται στην Αίγινα, η οποία έχει οριστεί ως πρώτη πρωτεύουσα της ελεύθερους ελληνικού κράτους.

Ο Κυβερνήτης πετυχαίνει την αναστολή του συντάγματος της Τροιζήνας, και τη σύσταση του "Πανελληνίου", ενός νέου γνωμοδοτικού σώματος το οποίο αντικαθιστά το "Βουλευτικό".

Η σειρά των νομισμάτων που εξέδωσε ο Καποδίστριας

Αμέσως με την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Κυβερνήτης προχωρά σε μια σειρά κυβερνητικών μέτρων για την οργάνωση της χώρας:

Ιδρύει την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα

Ιδρύει Εθνικό Νομισματοκοπείο, το οποίο εκδίδει τον φοίνικα, το πρώτο νόμισμα του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

Ιδρύει ταχυδρομεία σε διάφορες πόλεις και δικαστήρια διαφόρων βαθμίδων.

Την ίδια περίοδο, οι εχθροπραξίες συνεχίζονται. Οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφασίζουν την αποστολή γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Πελοπόννησο με επικεφαλής τον Μεζόν και στόχο την εκδίωξη του Ιμπραήμ.

Η αναμνηστική επιγραφή στην είσοδο του Ορφανοτροφείου της Αίγινας.

Ο Καποδίστριας ιδρύει το Ορφανοτροφείο στην Αίγινα, για να στεγάσει τα ορφανά του πολέμου. Την ίδια χρονιά λειτουργεί στην Αίγινα και το "Κεντρικόν Σχολείον".

Η σφραγίδα της Δ' Εθνοσυνέλευσης στο Άργος.

Ξεκινά τις εργασίες της η Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους. Η συνέλευση επικυρώνει την πολιτική του Καποδίστρια και αποφασίζει τη διάλυση του "Πανελληνίου" και τη σύσταση "Γερουσίας".

Διογκώνεται η αντιπολιτευτική κίνηση εναντίον του Καποδίστρια κυρίως στη Μάνη και την Ύδρα.

Σκηνή από τη βελγική επανάσταση του 1830 σε πίνακα του φλαμανδού ζωγράφου Gustaf Wappers , 1834.

Το 1830 ξεσπά ένα κύμα φιλελεύθερων επαναστατικών κινημάτων ενάντια στους βασιλείς και τις συντηρητικές κυβερνήσεις σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης.

Η πρώτη εξέγερση, γνωστή ως Ιουλιανή επανάσταση, σημειώθηκε τον Ιούλιο στη Γαλλία εξαιτίας της καταστολής βασικών ελευθεριών από τον βασιλιά Κάρολο Ι’ και έληξε με τη νίκη των επαναστατών και τη μεταβολή του πολιτεύματος. Αντίστοιχα επαναστατικά κινήματα σημειώθηκαν και στην Πολωνία εναντίον των Ρώσων, την Ιταλία με αίτημα την ενοποίηση της χώρας και τα γερμανικά βασίλεια, τα οποία ωστόσο έληξαν με ήττα των φιλελεύθερων επαναστατών. Επιτυχή έκβαση είχε η εξέγερση στο Βέλγιο που οδήγησε στην ανεξαρτησία της χώρας από την ολλανδική κυριαρχία.

Μετά την Ιουλιανή επανάσταση και την επέμβαση των Ρώσων κατά των επαναστατημένων Πολωνών, μέρος της γαλλικής κοινής γνώμης βλέπει ευνοϊκά την αντιπολίτευση κατά  του Καποδίστρια, τον οποίο ταυτίζει με τις συντηρητικές κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών.

Λιθογραφία του A.B. Clayton που απεικονίζει το πρώτο ταξίδι της σιδηροδρομικής γραμμής Λίβερπουλ-Μάντσεστερ, 1830.

Το 1830 εγκαινιάζεται η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή, η οποία ένωνε το λιμάνι του Λίβερπουλ με τη βιομηχανική περιοχή του Μάντσεστερ και των περιχώρων του. Η σιδηροδρομική αυτή γραμμή ήταν σχεδιασμένη για τρένα που κινούνται αποκλειστικά με ατμομηχανές, διέθετε σύστημα σηματοδότησης και διπλές ράγες, ενώ είχε συγκεκριμένους χρόνους δρομολογίων. Πρόκειται για την απαρχή της εποχής των σιδηροδρόμων που έφερε επανάσταση στην οικονομική και κοινωνική ζωή της Ευρώπης, καθώς διευκόλυνε τις μεταφορά εμπορευμάτων και ανθρώπων μειώνοντας σημαντικά το κόστος και τις αποστάσεις. 

Πορτρέτο του Αδαμάντιου Κοραή (1748-1833)

Το 1830 δημοσιεύεται το έργο του Κοραή Τί συμφέρει εις την ελευθερωμένην από τους Τούρκους Ελλάδα να πράξη εις τας παρούσας περιστάσεις δια να μη δουλωθή εις Χριστιανούς Τουρκίζοντας. Με το έργο αυτό ο Κοραής εκφράζει την έντονη αντίθεσή του με τη διακυβέρνηση του Καποδίστρια. Πιστός στα ιδεώδη του διαφωτισμού κι επηρεασμένος, πιθανόν, από το νικηφόρο φιλελεύθερο επαναστατικό κίνημα στη Γαλλία, ο Κοραής αντιδρά στο συγκεντρωτικό τρόπο διακυβέρνησης του Κυβερνήτη.

Η πρώτη σελίδα του Πρωτοκόλλου Ανεξαρτησίας από τη συλλογή του King’sCollege.

Το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας ήταν η πρώτη επίσημη διπλωματική πράξη που αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Υπογράφηκε τον Φεβρουάριο του 1830 στο Λονδίνο από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία και όριζε τα βόρεια σύνορα της χώρας στη γραμμή των ποταμών Αχελώου και Σπερχειού. Όριζε επίσης ως πολίτευμα του ελληνικού κράτους τη μοναρχία με πρώτο ηγεμόνα τον πρίγκιπα Λεοπόλδο του Σαξ Kόμπουργκ. Μετά την άρνηση του Λεοπόλδου, οι Μεγάλες Δυνάμεις επέλεξαν τον πρίγκιπα Όθωνα της Βαυαρίας. Οι εξελίξεις αυτές ενισχύουν την αντιπολίτευση κατά του Καποδίστρια.

Το πλοίο Beagle στα Στενά του Μαγγελάνου. Εικονογράφηση του 1890 από την έκδοση των ημερολογίων του ταξιδιού του Δαρβίνου.

Το πενταετές ταξίδι του γεωλόγου Καρόλου Δαρβίνου που ξεκίνησε το 1831 έμελλε να δώσει το έναυσμα για τη διατύπωση μιας από τις σημαντικότερες θεωρίες της σύγχρονης επιστήμης: της θεωρίας της εξέλιξης. Στη διάρκεια του ταξιδιού του, ο Δαρβίνος ταξίδεψε με το πλοίο Beagleαπό τη Νότια Αφρική, στην Αυστραλία και από εκεί στη Νότια Αμερική, μελετώντας γεωλογικά χαρακτηριστικά, απολιθώματα και ζωντανούς οργανισμούς. Η μελέτη του υλικού αυτού οδήγησε τον Δαρβίνο στη διατύπωση της θεωρίας της φυσικής επιλογής το 1858. Σύμφωνα με τη δαρβινική θεωρία, η εξέλιξη των ειδών βασίζεται στη φυσική επιλογή, δηλαδή την επιβίωση των οργανισμών που είναι πιο κατάλληλα προσαρμοσμένοι στο φυσικό περιβάλλον.

Η δολοφονία του Καποδίστρια. Πίνακας του Διονυσίου Τσόκου 1850. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.

Η αντιπολίτευση κατά του Καποδίστρια περνά σε επαναστατική δράση: σημειώνεται εξέγερση στη Μάνη, εκδίδεται η αντιπολιτευτική εφημερίδα «Απόλλων» στην Ύδρα, ο Μιαούλης πυρπολεί τα εθνικά πλοία στον Πόρο. Τελική πράξη της αντίδρασης απέναντι στη διακυβέρνηση του Καποδίστρια, θα είναι η δολοφονία του Κυβερνήτη στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου 1831.

Στη θέση του  δολοφονηθέντος  Κυβερνήτη εκλέγεται από τη Γερουσία ο Αυγουστίνος Καποδίστριας.

Στα τέλη του 1831, ξεσπά νέος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Ελλήνων

Ο Ιωάννης Κωλέττης αναγγέλλει την εκλογή του Όθωνα. Έγχρωμη λιθογραφία του γερμανού ζωγράφου PetervonHess.

Μετά την άρνηση του Λεοπόλδου της Σαξωνίας να ανέλθει στο θρόνο της Ελλάδας, οι Μεγάλες Δυνάμεις επέλεξαν τον δεκαεπτάχρονο πρίγκιπα  Όθωνα της Βαυαρίας ως βασιλιά της Ελλάδας. Επειδή ο Όθων ήταν ανήλικος, σχηματίστηκε μια πενταμελής Αντιβασιλεία με μέλη βαυαρούς αξιωματούχους, η οποία ανέλαβε το έργο της βασιλείας (1832-1835).