Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Β΄

colle potenze sue nemiche finora, possono nascere dell’inconvenienze, delle quali non possiamo noi essere responsabili, non avendone parte né bramando che avvengano; che però era necessario che detti armatolò potessero essere avvertiti dell’armistizio, onde continuare non abbiano a procedere ostilmente, poiché sino che lo ignoreranno, saranno sempre giustificati ragionevolm(en)te, se non lo rispetteranno; e quindi si propose al segretario di persuadere il suo Principale Issuf Arapi ed agevolarci li mezzi di far giungere la notizia dell’armistizio agl’armatolò nostri internati nel continente e di aprire poi loro il facile e sicuro passaggio in quest’isola, dove giunti non sarà loro piú permesso di uscire nello stato limitrofo, onde non diano motivo di nuova lagnanza ai comandanti ottomani.

Il Comm. C. CAPODISTRIA

Per copia conf(orm)e

Il Seg(reta)rio Paolo PEDEMONTE

Ειδήσεις εξ Αγίας Μαύρας, 28 Ιουλίου 1807

Συνεπεία της ανακωχής της συμφωνηθείσης υπό του Υπερτάτου Ηγεμόνος των Ρωσιών μετά της Γαλλίας και της Υψηλής Πύλης και αγγελθείσης εις ημάς επισήμως εκ Κερκύρας έπαυσαν εκ μέρους ημών πάσαι αι στρατιωτικοί και πολεμικαί κινήσεις εναντίον των γειτονικών εχθρών. Διά να αφαιρέσωμεν κατόπιν πάσαν εξέγερσιν αντίθετον προς την νέαν τάξιν των πραγμάτων, εστάλησαν εντολαί εις τους Έλληνας αρματολούς, οι οποίοι προ της αναγγελίας της ανακωχής ήδη είχον μεταβή προς επιδρομάς εις την ηπειρωτικήν γην, διά να αναγνωρίσουν και αυτοί επίσης την ανακωχήν και επανέλθουν εις το στρατόπεδόν των εν τη νήσω ταύτη. Απεστάλησαν εκτός τούτων δύο εξωπλισμένα πλοία εις τα διάφορα αγκυροβόλια εις Μεγανήσι και Κανδήλαν και Κάλαμον έχοντα οδηγίας να μη επιτρέψουν εις ουδεμίαν λέμβον μετά ωπλισμένων ατόμων την μετάβασιν εις την γειτονικήν τουρκικήν ηπειρωτικήν ξηράν, χωρίς να είναι εφωδιασμένη δι’ αδείας της ενταύθα Κυβερνήσεως και της Στρατιωτικής Διοικήσεως, και να επιτρέψουν αφ’ ετέρου εις όλους τους Έλληνας αρματολούς, οι οποίοι θα προήρχοντο εκ της ιδίας ξηράς, την ελευθέραν διεκπεραίωσιν εις τας νήσους, λαμβανομένης φροντίδος να συνοδεύωνται ενώπιον των στρατιωτικών αρχών.

Επί πλέον, ίνα απαιτηθή από της πλευράς του τουρκικού στρατοπέδου του απέναντι της νήσου ταύτης να δράση συμφώνως προς τους συνήθεις τρόπους τους εφαρμοζομένους εν καιρώ ανακωχής, απεστάλησαν επίσης έγγραφα εις τον Ανώτατον Διοικητήν των τουρκικών στρατοπέδου Γιουσούφ Αράπην, ανακοινούντα εις τούτον περί της εν λόγω ανακωχής και την πιστήν

εκ μέρους ημών τήρησιν, καθώς ουχ ήττον η Α.Ε. Ο Στρατηγός των Ρώσων Ακροβολιστών Stether απεφάσισε, προς διατήρησιν της αμοιβαίας ειλικρίνειας, να γράψη εν <δεδομένη> περιπτώσει προς αυτόν τον Βεζίρην Αλή Πασάν την είδησιν την οποίαν ο Στρατηγός ούτος είχε λάβει και τας ανάλογους οδηγίας περί της ανακωχής.

Εν τοσούτω ο Διοικητής Γιουσούφ Αράπης, γενομένων δεκτών των γραπτών ανακοινώσεων, αίτινες εστάλησαν αυτώ παρά του ιδίου, απήντησεν φ.1v ότι ανεγνώριζε <την ανακωχήν> και ότι θα διέκοπτε / εκ του λόγου τούτου τας εχθροπραξίας. Πράγματι δεν συνέβησαν και αι μικραί λέμβοι της νήσου ευρίσκουν τώρα ανενόχλητον την διάβασιν διά των στενών του Α. Γεωργίου και του Τεκέ.

Αφ’ ετέρου, ο Οθωμανός ούτος Διοικητής παραπονείται εις έγγραφόν του, σταλέν προς την Α.Ε., τον προειρημένον Στρατηγόν Stether, ότι σώμα αρματολών της ακολουθίας του καπ. Βαρνακιώτη προέβη εις εχθροπραξίας εν καιρώ ανακωχής.

Κατόπιν τοιούτου παραπόνου η Κυβέρνησις ενδιεφέρθη να εξερευνήση αμέσως το γεγονός και να επιφέρη εις το παράπτωμα, εάν είχε συμβή, την δέουσαν θεραπείαν. Εστάλη επιστολή εις τον Βαρνακιώτην επί του θέματος, αλλ’ ούτος απήντησεν ότι ηγνόει παντάπασιν το περί ου η διαμαρτυρία συμβάν και ότι, εάν ήτο αληθές, οι πρωτεργάται δεν είναι της δικαιοδοσίας του, ότι ούτοι δεν έχουν οικογενείας εις τας νήσους ούτε ποτέ ήλθον εδώ, αλλ’ αντιθέτως και προ του πολέμου εστρατωνίζοντο μονίμως επί της ηπειρωτικής ξηράς.

Επί τοιούτου ισχυρισμού του καπ. Βαρνακιώτη εστάλη νέον έγγραφον εις τον Διοικητήν Γιουσούφ Αράπην ότι ούτος δεν ηδύνατο να έχη δίκαιον να παραπονήται εν τη περιπτώσει ταύτη, κατά την οποίαν η προσβολή της συνθηκολογήσεως προέρχεται εκ προσώπων ξένων προς ημάς και αγνώστων, και εκ τούτου εδόθη εις αυτόν να αντιληφθή ότι δεν ηδύνατο εις το εξής να μας προσάπτη ασχέτους και ενοχλητικάς αιτιάσεις.

Αλλ’ εις μάτην το ηλπίσαμεν, και χθες έφθασεν εδώ ο γραμματικός αυτού μετά νέων διαμαρτυριών εναντίον του καπ. Κώστα Χορμόβα και των ανδρών του, παριστών ότι ούτοι εις τα περίχωρα του Βραχωρίου είχον λαφυραγωγήσει ταξιδιώτας τινάς και είχον διαπράξει άλλα ατοπήματα. Απεκρίθημεν εις τον γραμματικόν ότι το γεγονός δυνατόν να αληθεύη, αλλά θα πρέπει να έχη διαπραχθή υπό άλλων Ελλήνων αρματολών, όχι πλέον υπό του καπ. Χορμόβα, ο οποίος από πολλών ημερών ευρίσκετο εις την νήσον ταύτην, μάλιστα ο οπλαρχηγός ούτος παρουσιάσθη αυτοπροσώπως εις τον ρηθέντα γραμματικόν. Κατεδείξαμεν κατόπιν εις τον αυτόν ότι μέχρις ου οι ημέτεροι αρματολοί θα αγνοούν, επειδή μετέβησαν εις την ηπειρωτικήν φ.2 ξηράν προ της ανακωχής, / την σύναψή ταύτης, η οποία απεφασίσθη υπό της Α.Μ. του Αυτοκράτορος Αλεξάνδρου μετά των εχθρικών αυτού μέχρι στιγμής Δυνάμεων, δύνανται να προξενηθούν ανάρμοστοι πράξεις, περί των οποίων δεν

δυνάμεθα να είμεθα υπεύθυνοι, καθόσον δεν μετέχομεν εις αυτάς ούτε επιθυμούμεν όπως συμβούν· ότι όμως ήτο αναγκαίον όπως οι αρματολοί ούτοι δυνηθούν να ειδοποιηθούν περί της συνθήκης, διά να μη συνεχίσουν να συμπεριφέρωνται εχθρικώς, δεδομένου ότι εφόσον την αγνοούν, θα είναι πάντοτε λογικώς δεδικαιολογημένοι, εάν δεν την σέβωνται, και διά τούτο προετάθη εις τον γραμματικόν να πείση τον αρχηγόν του Γιουσούφ Αράπην και να μας διευκολύνη τα μέσα, διά να φθάση η είδησις της ανακωχής εις τους ημετέρους αρματολούς τους ευρισκομένους εις το εσωτερικόν της ηπείρου, και να ανοίξη έπειτα εις αυτούς η εύκολος και ασφαλής μετάβασις εις την νήσον ταύτην, όπου, αφού φθάσουν, δεν θα επιτραπή πλέον εις αυτούς να εξέλθουν εις το γειτονικόν κράτος, διά να μη δώσουν αφορμήν νέας μομφής εις τους Οθωμανούς αρχηγούς.

Ο Έκτ. Επίτρ. Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Διά το ακριβές αντίγραφον

Ο Γραμματεύς ΠΑΥΛΟΣ ΠΕΔΕΜΟΝΤΗΣ

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 12, συνημμ. β

Copia di circolare scritta ai Pritani del Zante, Cefalonia e Itaca dal Comm(issari)o Estraord(inari)o in S. Maura in data 20 lug(li)o 1807 g.s.

Le barche dell’isole sono un mezzo col quale li greci, detti ladri, che corseggiano nel Xeromero, trasportano le loro prede ed i frutti de’loro saccheggi é rapine nelle varie giurisdizioni della Bepub(bli)ca. Questi tragitti e trasporti compromettono ora nelle nuove politiche disposizioni dell’armistizio e di una preconizzata pace anche coll’ottomana potenza la pubblica responsabilità e possono promovere serj e molesti avvenimenti contro li navigli ed individui nazionali in quella parte della turca terra ferma.

Quindi inerentem(en)te all’intenzioni che interpretar posso del Gen(era)l, Governo e di S.E. il Ministro Plenipotenziario, devo caldam(en)te raccomandare a V.E. di negare a qualunque barca dell’isola, da ella governata, la direz(ion)e pel Xeromero, ammonindo e comandando li carabochiri e qualunque altro del ceto marino di non assumersi mai fino a pub(bli)co nuovo permesso la caricaz(ion)e e trasporto nell’isole di effetti, generi, animali od altro appartenente a greci armatolo ladri

e che da essi si volessero passare dalle rive dello Xeromero nell’isola.

Protesto a V.E. la giusta mia stima e consideraz(ion)e.

Per copia conforme

Il Seg(retario) P. PEDEMONTE

φ.1v Δι’ ετέρας χειρός: Uffizio del Comm. Estraordinario Co. Capodistria. Ac(c)ompagna un foglio delle notizie riguardanti gli affari di Santa Maura. Dice delle trattative fatte intorno all’armistizio.

Αντίγραφον εγκυκλίου γραφείσης εις τους Πρυτάνεις Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και Ιθάκης υπό του Εκτάκτου Επιτρόπου εν Α. Μαύρα ημερομηνίαν 29 Ιουλίου 1807 π.η.

Αι λέμβοι των νήσων είναι μέσον διά του οποίου οι Έλληνες, λεγόμενοι «κλέφτες», οι οποίοι εκτελούν επιδρομάς εις Ξηρόμερον, μεταφέρουν τα λάφυρά των και τα προϊόντα των ληστειών και αρπαγών των εις τας διαφόρους περιοχάς της Πολιτείας. Αι διακινήσεις και μεταφοραί αύται θέτουν τώρα εις κίνδυνον, κατά τας νέας πολιτικάς καταστάσεις της εκεχειρίας και της διακηρυχθείσης ειρήνης, ακόμη και μετά της Οθωμανικής Δυνάμεως, την ευθύνην του Κράτους και δύνανται να προκαλέσουν σοβαρά και οχληρά γεγονότα εναντίον των πλοίων και συμπατριωτών μας εις το μέρος εκείνο της τουρκικής ξηράς.

Διά τούτο, συναφώς προς τας προθέσεις του Στρατηγού, της Κυβερνήσεως και της Α.Ε. του Πληρεξουσίου Υπουργού, τας οποίας δύναμαι να διερμηνεύσου, οφείλω να συστήσω θερμώς εις τας Υ.Ε. να αρνήσθε εις οιανδήποτε λέμβον της υφ’ υμών κυβερνωμένης νήσου την κατεύθυνσιν προς Ξηρόμερον, προτρέποντες και διατάσσοντες τους καραβοκυραίους και οιονδήποτε άλλον του ναυτικού επαγγέλματος να μη αναλαμβάνουν ποτέ, μέχρι νεωτέρας δημοσίας διαταγής, την φόρτωσιν και μεταφοράν εις τας νήσους αντικειμένων, ειδών, ζώων ή άλλου τινός ανήκοντος εις τους Έλληνας αρματολούς «κλέφτες» και τα οποία θα επεθύμουν ούτοι να μεταφέρουν εκ των ακτών του Ξηρομέρου εις την νήσον.

Διαβεβαιούμαι προς την Υ.Ε. την δικαίαν μου εκτίμησιν και υπόληψιν.

Διά το ακριβές αντίγραφον

Ο Γραμματεύς Π. ΠΕΔΕΜΟΝΤΗΣ

φ.1v Δι’ ετέρας χειρός: Έγγραφον του Εκτάκτου Επιτρ. Κόμ. Καποδίστρια. Συνοδεύει φύλλον των ειδήσεων των αφορωσών εις τας υποθέ-

σεις της Αγίας Μαύρας. Ομιλεί περί των διαπραγματεύσεων των γενομένων περί της ανακωχής.

44

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 14

No. 52

Dip. Finanze

All’Ecc(ellentissi)mo Senato

Il Commiss(ari)o Estraord(inari)o in S(ant)a Maura

Dal Commiss(aria)to Estraord(inari)o

li 29 luglio 1807 g.s.

Incoraggito da VV. EE. ho voluto occuparmi particolarmente del riordinamento economico e di quello del servigio che prestano le due compagnie albanesi al soldo dell’ Ecc(ellentissi)mo Senato in quest’ isola.

Lo stato che presento (N° 1) e l’incluso dettaglio presenta la forza di queste due compagnie dopo la prima riforma di qui ho reso conto col mio rapporto N° 25 ed il servigio che prestano.

Quello che rassegno sotto (N° 2) fa conoscere le nuove disposizioni di questa forza e le misure prese, perché, ogni volta che il Governo voglia, possa esso praticare le convenevoli reviste non con formali rassegne, ma incontrando anco ogni giorno gl’individui nei loro appostamenti o là dove li colloca l’uffizio destinati.

Sarà duopo portare ad un qualche rilievo di forza reale la compagnia del capitano Cristo, onde siavi parità possibilmente nell’una e nell’ altra ed affinché non insorgano ricerche promosse dalle doglianze dei φ. 1v capitanj / che obblighino il Governo a completarlo ambedue [secondo] secondo ciò che prescritto viene dalla legge.

Entrando in tutti i dettagli di questo servizio ho fatto delle conoscenze, p(er) le quali io sono obbligato di presentare a VV. EE. le seguenti osservazioni.

Il Tenente Gianni Gurupi levòsi dalla compagnia cap(ita)n Cristo volontariamente per dedicarsi ad altro affare. Secondo i metodi usitati la promozione a tenente è riserbata ad Apostoli Bodo, attualmente alfiere nella suddetta compagnia, ed il posto di alfiere spetta a Spiridione Cazzarò, ch’è primo sargente.

Per esigere da questi uffiziali e dai soldati puntualità ed esattezza nel servigio, p(er) punirli, quando ne mancano, e p(er) avere tutto il

diritto di farlo, duopo è che il Governo non manchi ad essi da quanto è statuito dalla legge di organizzazione. Per questo è mio riverente avviso che sieno decretate queste promozioni colle discipline stabilite dal regolamento.

Fino a tanto che con estraord(inari)a sopravveglianza si terrà fisso lo sguardo sopra queste due compagnie, fino a che una mano straniera farà una frequente enumerazione degli individui, l’erario pubblico non pagherà che i soli armatolò che lo servono ed il servizio si farà puntualmente. Lorché questa manchi e che a questa la forza delle abitudini e φ.2 dell’imitaz(io)ne imprima questa inerzia o quella mollezza ch’è / caratteristica ed indigena di questi abitanti e di quanti stranieri vi permangono lungo tempo, allora torneranno tosto i primi abusi, i ruoli si riempiranno di nomi e le case di molti e di molti avranno domestici pagati dal Governo col titolo di armatolò. Questa predizione parte da un convincimento morale fondato sull’esperienza. Quantunque io non sia accessibile agli uffizj che cercano atti di grazia e molto meno, quando questi sieno in pregiudizio del pubblico interesse e della dignità del Governo, quantunque io abbia pubblicamente esternato lap iú grande disapprovazione intorno al disordine ed agli abusi che v’erano in questo ramo, pure non v’è occupazione la quale piú mi abbia affaticato, quanto quella di resistere costantamente a tutte le preghiere presentate anco sotto forme autorevoli, onde arruolati fossero nomi e serventi, né vi è noja piú grande, quanto quella di troncare con rustichezza tutti i raggiri che si fanno p(er) condurre sotto i stessi miei sguardi queste due miserabili compagnie in quello stato in cui io le ho trovate.

Non sempre eguali saranno alle mie le circostanze di quel funzionario che avrà l’onore di servire VV. EE. in quest’isola, né tutte le volte ch’esso voglia fermamente opponersi al disordine lo potrà né tutti egualmente p(er) carattere proprio e p(er) favore lo potranno. /

φ.2v Per la qual cosa lo propongo per ora a VV. EE. che sia almeno messa in esecuzione la legge, la quale prescrive il turno dei maggiori di piazza, i quali sono l’organo pel quale il servizio di questi albanesi si eseguisce in ogni isola e sono uno dei mezzi troppo necessarj a questo riordinamento economico.

Il Maggiore di Piazza Capadoca troverebbe il suo vero colocamento in quest’isola.; quello di Cefalonia al Zante; e questo sig(no)r Mattei a Cefalonia.

Io devo rendere giustizia a tutti e tre questi uffiziali che ho da vicino conosciuto nell’ultimo giro che io feci p(er) le isole ed in questa durante la presente mia missione. Nessuno è inferiore all’altro nell’ esattezza e puntualità del servigio e sopra ognuno può contare egualmente l’Ecc(ellentissi)mo Senato, ma la provvida legge non pare p(er)

questo ch’esser debba negletta e parmi che gli oggetti ai quali essa mira adempiendonsi colla sua esecuzione render possano il piú esenziale vantaggio a S. Maura e Cefalonia.

In seguito avrò l’onore di presentare delle altre osservazioni p(er) questo riordinamento che potrebbe essere generale, quando io ne sia animato dall’accoglienza che VV. EE. vorranno dare a questo mio rapporto.

Imploro la continuaz(io)ne della pubblica grazia.

Il Comm. Est. C(ont)e CAPODISTRIA

φ.1 Άνω διά χειρός του παραλαβόντος: 2 ag. 1807. Il Seg. di Stato Zordina.

Αρ. 52

Τμήμα Οικονομικών

Προς την Εξοχωτάτην Γερουσίαν

Ο εν Αγία Μαύρα Έκτακτος Επίτροπος

Εκ του Εκτάκτου Επιτροπείου

τη 29 Ιουλίου 1807 π.η.

Ενθαρρυνόμενος υπό των Υ.Υ.Ε.Ε. ηθέλησα να ασχοληθώ ειδικώς με την οικονομικήν αναδιοργάνωσιν και εκείνην της υπηρεσίας την οποίαν παρέχουν τα δύο αλβανικά σώματα εν τη νήσω ταύτη έναντι αμοιβής της Εξοχωτάτης Γερουσίας.

Ο πίναξ τον οποίον παρέχω (αρ. 1) και η εσώκλειστος λεπτομερειακή κατάστασις παρουσιάζουν την δύναμιν των δύο τούτων σωμάτων μετά την πρώτην αναδιοργάνωσίν των, περί της οποίας ωμίλησα διά της εκθέσεώς μου αρ. 25, και την υπηρεσίαν την οποίαν παρέχουν-

Αυτός τον οποίον υποβάλλω κατωτέρω (αρ. 2) γνωστοποιεί τας νέας κατατάξεις της δυνάμεως ταύτης και τα ληφθέντα μέτρα όπως η Κυβέρνησις, οπόταν θέλη, δύναται να εφαρμόζη τας καταλλήλους μεταβολάς ουχί κατόπιν τυπικών επιθεωρήσεων, αλλά κατόπιν συναντήσεως, και μάλιστα καθ’ εκάστην, των ατόμων εις τας θέσεις των η εκεί όπου τους τοποθετεί η υπηρεσία εις την οποίαν ανήκουν.

Θα είναι αναγκαίον να αναγάγωμεν εις επίπεδον πραγματικής δυνάμεως το σώμα του Λοχαγού Χρήστου, διά να υπάρξη κατά το δυνατόν ισορροπία εις το εν και εις το άλλο και προς τον σκοπόν να μη προκόψουν επιδιώξεις προφ. 1v καλούμεναι εκ των παραπόνων των λοχαγών, / αι οποίαι να υποχρεώνουν την

Κυβέρνησιν να συμπληρώση αμφότερα συμφώνως προς ό,τι έχει προσδιορισθή υπό του νόμου εκ των προτέρων.

Υπεισερχόμενος εις όλας τας λεπτομερείας της υπηρεσίας ταύτης επραγματοποίησα γνωριμίας, διά τας οποίας είμαι υποχρεωμένος να εκθέσω εις τας Υ.Υ.Ε.Ε. τας ακολούθους παρατηρήσεις.

ο Υπολοχαγός Ιωάννης Κουρούπης απεχώρησεν εκ του σώματος του Λοχαγού Χρήστου εθελοντικώς, διά να ασχοληθή εις άλλην υπόθεσιν. Συμφώνως προς τας εν χρήσει μεθόδους, η προαγωγή εις υπολοχαγόν επιφυλάσσεται εις τον Αποστόλην Μπόντον, νυν σημαιοφόρον του αναφερθέντος σώματος, και η θέσις του σημαιοφόρου προορίζεται διά τον Σπυρίδωνα Κατσαρόν, ο οποίος είναι πρώτος λοχίας.

Διά να απαιτήσωμεν παρά των αξιωματικών και στρατιωτών τούτων ακρίβειαν και επιμέλειαν περί την υπηρεσίαν, διά να τους τιμωρήσωμεν, οσάκις αδιαφορούν εις τούτο, και διά να έχωμεν όλα τα δικαιώματα να το πράξωμεν, είναι αναγκαίον να μη ελλείπη η Κυβέρνησις έναντι αυτών εις όσα καθορίζονται υπό του οργανωτικού νόμου. Διά τούτο είναι ταπεινή μου γνώμη να επικυρωθούν αι προαγωγαί αύται διά διαδικασιών καθιερωμένων υπό του κανονισμού.

Μέχρις ου δι’ εξαιρετικής επαγρυπνήσεως θα ποσηλούται η προσοχή επί των δύο τούτων σωμάτων, μέχρις ου ουδετέρα χειρ θα προβαίνη εις συχνήν μέτρησιν των ατόμων, το δημόσιον ταμείον δεν θα αμείβη, ειμή μόνους τους αρματολούς οίτινες το υπηρετούν, και η υπηρεσία θα εκτελήται επακριβώς. Εφόσον <η επαγρύπνησις> αύτη ελλείπει και η δύναμις των συνηθειών και της μιμήσεως αφήνουν επ’ αυτής τα ίχνη εκείνης της αδρανείας ή την νωθρότητα φ. 2 η οποία είναι / χαρακτηριστική και εγγενής των κατοίκων τούτων και όσων ξένων παραμένουν ενταύθα επί μακρόν χρόνον, τότε θα επανέλθουν ταχέως αι πρώται καταχρήσεις, αι επετηρίδες θα πληρούνται ονομάτων και αι οικίαι πλείστων όσων θα έχουν υπηρέτας αμειβομένους υπό της Κυβερνήσεως υπό την ιδιότητα του αρματολού. Η πρόρρησις αύτη προέρχεται εξ αγνής πεποιθήσεως βασιζόμενης επί της πείρας. Μολονότι δεν δέχομαι προσεγγίσεις δι’ εξυπηρετήσεις αι οποίαι ζητούν πράξεις χάριτος και πολύ ολιγώτερον, όταν αύται είναι εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και της αξιοπρεπείας της Κυβερνήσεως, μολονότι εξεδήλωσα δημοσίως την μεγαλυτέραν αποδοκιμασίαν σχετικώς προς την ακαταστασίαν και τας καταχρήσεις αι οποίαι υπήρχον εις τον κλάδον τούτον, όμως δεν υπάρχει ασχολία η οποία να με έχη κουράσει περισσότερον, όσον εκείνη του να ανθίσταμαι σταθερώς εις όλας τας παρακλήσεις τας υποβαλλομένας εισέτι και υπό επισήμους τύπους όπως περιλαμβάνωνται εις τας επετηρίδας ονόματα και δούλοι, ούτε υπάρχει μεγαλυτέρα ενόχλησις όσον εκείνη του να ματαιώνω μετ’ αυστηρότητος πάσας τας απάτας αι οποίαι γίνονται, διά να οδηγήσουν υπ’ αυτά τα όμματά μου τα δύο ταύτα αξιοθρήνητα σώματα εις ην κατάστασιν τα εύρον.

Αι περιστάσεις του υπαλλήλου εκείνου ο οποίος θα έχη την τιμήν να

υπηρετήση τας Υ.Υ.Ε.Ε. εν τη νήσω ταύτη δεν θα είναι πάντοτε αι αυταί με τας ιδικάς μου, ούτε όλας τας φοράς κατά τας οποίας ούτος θα θελήση να αντιταχθή σθεναρώς εις την αταξίαν θα το κατορθώση, ούτε πάντες επίσης θα το κατορθώσουν λόγω ιδιαιτέρου χαρακτήρος και ευνοίας <προς τους κατοίκους>.

φ.2ν Διά τον λόγον τούτον προτείνω τώρα εις τας Υ.Υ.Ε.Ε. να τεθή τουλάχιστον εν ισχύι ο νόμος ο οποίος προκαθορίζει την σειράν των φρουράρχων, οίτινες είναι το όργανον διά του οποίου εκτελείται η υπηρεσία των Αλβανών τούτων εν εκάστη νήσω και είναι εκ των λίαν απαραιτήτων μέσων διά την οικονομικήν ταύτην αναδιοργάνωσιν.

Ο Φρούραρχος Καπαδοκάς θα εύρισκε την ορθήν τοποθέτησίν του εν τη νήσω ταύτη· ο της Κεφαλληνίας εν Ζακύνθω· και ο ενταύθα κύριος Ματθαίος εν Κεφαλληνία.

Οφείλω να αποδώσω δικαιοσύνην και εις τους τρεις τούτους αξιωματικούς, τους οποίους εγνώρισα εκ του πλησίον κατά την τελευταίαν περιοδείαν την οποίαν εξετέλεσα ανά τας νήσους και ενταύθα, διαρκούσης της παρούσης αποστολής μου. Ουδείς είναι κατώτερος του άλλου κατά την επιμέλειαν και ακριβή εκτέλεσιν της υπηρεσίας, και η Εξοχωτάτη Γερουσία δύναται να υπολογίζη εξ ίσου επί εκάστου, αλλ’ ο προνοητικός νόμος δεν φαίνεται διά τούτον τον λόγον ότι δύναται να αγνοηθή, και μου φαίνεται ότι οι σκοποί εις τους οποίους ούτος αποβλέπει, πραγματοποιούμενοι διά της εκτελέσεώς του, δύνανται να αποδώσουν το ουσιαστικώτερον όφελος εις την Α. Μαύραν και Κεφαλληνίαν.

Εν συνεχία θα λάβω την τιμήν να εκθέσω άλλας παρατηρήσεις διά την αναδιοργάνωσιν ταύτην, η οποία θα ηδύνατο να είναι γενική, όταν εγώ θα έχω ενθαρρυνθή περί ταύτης εκ της αποδοχής την οποίαν αι Υ.Υ.Ε.Ε. Θα θελήσουν να προσφέρουν εις την έκθεσίν μου ταύτην.

Παρακαλώ την συνέχισιν της δημοσίας ευνοίας.

Ο Έκτ. Επίτρ. Κόμης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

φ.1 Άνω: 2 Αυγ. 1807. Ο Γραμμ. της Επικρατείας Κόμης Τζορντίνας.

Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 14, συνημμ. α

No. 1

S(ant)a Maura, 26 luglio 1807 s.v.

Schizzo delle due compagnie stratiote comandate dalli cap(ita)ni Gusti e Toma Cittì

Capitani Tenenti Alfieri Sargenti Caporali Soldati Summa

Compagnia Cap(ita)ano Gusti 1 1 1 4 4 59 70

Compagnia Cap(ita)no Toma Citti 1 2 1 4 4 44 56

Summa totale 2 3 2 8 8 103 126

Mattei Maggior di Piazza

Αρ. 1

Αγία Μαύρα, 26 Ιουλίου 1807 π.η.

Διάγραμμα των δύο στρατιωτικών σωμάτων, διοικουμένων υπό των Λοχαγών Γκούστη και Θωμά Τσίτη

Λοχαγοί Υπολοχαγοί Σημαιοφόροι Λοχίαι Δεκανείς Στρατιώται Σύνολον

Σώμα Λοχαγού Γκούστη 1 1 1 4 4 59 70

Σώμα Λοχαγού Θωμά Τσίτη 1 2 1 4 4 44 56

Γενικόν σύνολον 2 3 2 8 8 103 126

Ματθαίος Φρούραρχος

Ν° 2 Γεν. αρ. 9, αριθ. εγγρ. 14, συνημμ. β

Piazza di S(ant)a Maura Addi 29 luglio 1807 g.s.

Dettaglio del servigio delle due compagnie stratiotte

Guardie Fisse Scansi Ordinanze Guardie di Muda Seconda Muda

Fortezza Doana Commis. Ricerche Russe I Commis(ion)e p(er) li cavalli Sanità Saline [ Appalto a quavite Annona Summa Am(m)alati Spe(di)z(ione) campagna Spe(dizione) Xma Sp(edi)z(ione) Casa omicida Spediz(ione) Zante Summa Gen(era)l Com(an)d(o) dell’ann(ona) Com(an)d(o) la Piazza Nag(gio)r la Piaz. Commis(sari)o Estraord. Sopraintendente Summa Ispez(ion)e Piazza Gran Guardia Pritaneo Summa Ispez(ion)e Piazza Gran Guad(i)a Pritaneo Summa Totale Pronti Totale Gene(ra)le

Capitanj 1 1 1 2 2

Uff(izia)li Subalterni 1 1 2 1 1 1 1 4 1 5

Bassi Uff(izial)i 1 1 1 3 4 2 6 4 2 6 15 1 16

Soldati 3 3 3 2 2 2 2 19 5 4 4 2 2 17 1 1 1 1 1 5 20 10 30 20 10 30 101 2 103

Summe 4 4 4 2 2 2 2 2 22 5 5 4 2 3 19 1 1 1 1 1 5 1 25 12 38 1 25 12 38 122 4 126

Ristretto P(er) ispez Capitani Uff. Subaltern)i B. uff(izial)i Soldati

Guardie fisse 3 19

Scansi 2 17

Ordinanze 5

Guardia di muta 1 1 6 30

Seconda muta 1 1 6 30

Pronti 1 1 2

Summa 2 5 16 103

φ. 1v S(an)ta Maura, 26 luglio 1807 s.v.

Disposizione delle due compagnie cap. Guti e cap. Cittì ne’patti seguenti

Subaiterni Sargenti Caporali Armatolò

Guardie da S.E. Pritano No 1 1 14

Gran’ guardia 1 2 2 24

S(a)n Martin 1 8

All’annona 1 No 2

Alla commission delle ricerche russe » 6

Alla comm(issi)on de’ cavalli » 2

Alla doana » 4

Alla sanità » 2

In fortezza » 4

In commission con l’ajutante Montesanto » 2

Alle fortificazioni » 1 2

Alle saline » 2

Alla scosione delle decime » 4

Alla villa "Allessandro” nella casa dell’omicida 2

In commission per scorta del turco al Zante » 1 2

Ordinanze

A S.E. Pritano » 1

A S.E. Commissario » 3

A S.E. General » 1

Al Comandante » 1

Al Metropolita d’Arta » 1

Al Vescovo locai » 1

Al Mag(gio)r di Piazza » 1

Al Sovraintendente » 3

Alla com(missi)on finanze » 1

Al seg(reta)rio di S.E. Pritano » 1

All’appalto d’acquavite » 1

Piazza morta » 1

Ammalati » 5

Pronti alla piazza » 4 4 5 2

Sar. 8

Summa totale uff(izia)li 7 Cap. 8 Sol. 103

1. Χφ. Alla Nonna.