Αρχείον Ιωάννου Καποδίστρια, τ. Γ΄

Προς τον Κύριον Κόμητα Αντώνιον Μαρίαν Καποδίστρια Ιππότην του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ εις την Κέρκυραν.

6

No 24

S(an)to Pietroburgo, 5/17 Febrajo 1809

S(igno)r Padre

Le ho scritto avanti jeri. Il pachetto però non è ancora partito, e credo che tarderà qualche giorno ancora il corriere p(er) Vienna a cui lo ho confidato. Perciò approfitto di un’ altra occassione per mandarle le mie nuove. La mia salute è ottima. Il tempo n(on) mi passa inutilmente... Mi occupo il giorno sino alle tré. Esco poi a pranzo. La serra in qualche società, ed al teatro Francese. Le mie conoscenze non sono estese... Parmi però che sieno scelte, et quelle che più mi convengano. Ho conosciuto un rispettabile e dottissimo Signore: Questi è il Consigliere di Stato Attuale Kraft, instituttore1 delle Granduchesse, e dei Gran Duca della famiglia Imperiale. Membro dell’ Accademia, e decano di tutti i dotti, e letterati di S(anto) Pietroburgo. Questo Sig(no)re si compiace di accordarmj la sua benevolenza. Mi fa avere libri. E si intratiene volentieri meco alcune ore nei giorni della sua disocupaz(io)ne... Dal latto letterario questa è stata ed è la più preziosa delle risorse, che io mi avessi potuto trovare. Intorno poi alle cose mie più essenziali, nulla posso dirle di preciso pel momento... Panni che mi convenga aspettare... Ma non molto; e n(on) senza buone e buonissime speranze. È pesante questo soggiorno dalla parte economica. Tutto <è> immensam(ent)e costoso. Non di meno. Uomo avvisato è mezzo salvato. Prendo le mie misure p(er) non cadere in un eccessivo disequilibrio... Dico eccessivo percchè disequilibrio p(er) ore deve esserci, e sensibile. Il freddo non è tormentoso. Però senza stuffa vicina in casa; e senza pellicia d’ orso e stivalli caldi in carozza io n(on) posso vivere un minuto. Io sono, dopo la mia partenza da Venezia senza nessuma notizia dalla famiglia. A

1. αντί istitutore

questa privazione n(on) posso familiarizarmi. Passo spesso delle tristissime giornate per questo solo motivo. La prego di scrivere spesso e di mandarmi coi possibili dettagli le nuove della famiglia, degli amici, dei parenti. Abbraccio i f(rate)llj e sorelle, baccio le mani alla S(ignor)a madre, ed alla zia Bellanda. Saluto i zij Gonemi, e Rodostamo. Imploro sempre la paterna benedizione.

Il figlio Giovanni

φ.1v /Tanti e tanti saluti, a Benackj. Gli ho scrito una lunga lettera jeri l’altro. Ma questa arriverà forse p(ri)ma. Tutti i suoi amici che io già conosco mi questianano sempre intornio a Benakj e tutti col mezzo mio lo salutano. Particola(rment)e la famiglia Gika e la Principessa Esmeralda.

A Monsieur Monsieur le Comte A. M(a)ria Capodistria Chev(alier) de l’ordre de S(aint) Jean de Jerusalem a Corfou.

Αρ. 24

Αγία Πετρούπολις, 5/17 Φεβρουαρίου 1809

Σεβαστέ Πατέρα,

Σας έγραψα προχθές. Το μικρό δέμα όμως δεν ανεχώρησεν εισέτι και πιστεύω ότι θα καθυστέρηση επί τινας εισέτι ημέρας ο ταχυδρόμος διά την Βιέννην, εις τον οποίον ενεπιστεύθην τούτο. Ένεκα τούτου επωφελούμαι μιας άλλης ευκαιρίας διά να αποστείλω τας ειδήσεις μου. Η υγεία μου είναι εξαιρετική. Ο καιρός δεν διέρχεται ανωφελώς δι’ εμέ... Εργάζομαι κατά την ημέραν έως τας τρεις. Ακολούθως εξέρχομαι διά το γεύμα. Την εσπέραν είς τινα συναναστροφήν ή εις το Γαλλικόν θέατρον. Αι γνωριμίαι μου δεν είναι εκτεταμέναι... Πιστεύω όμως ότι είναι εκλεκταί και εκείναι, αίτινες αρμόζουν εις εμέ. Εγνώρισα ένα αξιοσέβαστον και σοφώτατον κύριον. Αυτός είναι ο Σύμβουλος Επικρατείας Κραφτ, παιδαγωγός των Μεγάλων Δουκισσών και των Μεγάλων Δουκών της Αυτοκρατορικής οικογενείας. Μέλος της Ακαδημίας και πρύτανις όλων των σοφών και πεπαιδευμένων της Αγίας Πετρουπόλεως. Αυτός ο κύριος ευαρεστείται να μοι παρέχη την εύνοιάν του. Μοι προμηθεύει βιβλία. Και συνομιλεί μετ’ εμού ευχαρίστως επί τινας ώρας κατά τας ημέρας της σχόλης του... Εξ απόψεως φιλολογικής τούτο υπήρξε και είναι το πλέον πολύτιμον απόκτημα, το οποίον θα ηδυνάμην να εύρω... Σχετικώς εξ άλλου προς τας πλέον ουσιαστικάς υποθέσεις μου ουδέν το ακριβές δύναμαι να σας

ειπώ επί του παρόντος... Νομίζω ότι συμφέρει να αναμένω... Αλλ’ όχι επί πολύ και όχι άνευ καλών, καλλίστων ελπίδων. Η παραμονή αύτη είναι βαρεία εξ οικονομικής απόψεως. Τα πάντα εδώ είναι υπερμέτρως δαπανηρά. Ουχ ήττον, άνθρωπος υποψιασμένος είναι σχεδόν προφυλαγμένος. Λαμβάνω τα μέτρα μου ίνα μη περιπέσω εις υπερβολικόν έλλειμμα. Λέγω υπερβολικόν, διότι έλλειμμα επί του παρόντος πρέπει να υπάρχη και μάλιστα αισθητόν. Το ψύχος δεν είναι βασανιστικόν. Όμως άνευ θερμάστρας εν τη οικία και άνευ γουναρικού εκ δέρματος άρκτου, και ζεστών υποδημάτων εις την άμαξα, εγώ δεν δύναμαι να ζήσω ούτε λεπτόν. Μετά την αναχώρησίν μου εκ Βενετίας δεν έχω ουδεμίαν είδησιν της οικογενείας. Εγώ δεν δύναμαι να εξοικειωθώ προς την στέρησιν αυτήν. Συχνάκις διέρχομαι πολύ θλιβεράς ημέρας μόνον εξ αίτιας του λόγου τούτου. Παρακαλώ υμάς όπως γράφητε προς εμέ συχνά και όπως μοι αποστέλητε μετά των πλέον δυνατών λεπτομερειών τας ειδήσεις της οικογενείας, των φίλων, των συγγενών. Εναγκαλίζομαι τους αδελφούς και τας αδελφάς· ασπάζομαι τας χείρας της σεβαστής μητρός και της θείας Μπελλάντας. Χαιρετώ τους θείους Γονέμη και Ροδόσταμου. Επικαλούμαι πάντοτε την πατρικήν ευλογίαν.

Ο υιός Ιωάννης

φ.1v / Πολλούς χαιρετισμούς εις τον Μπενάκην. Έγραψα προς αυτόν μίαν

μεγάλην επιστολήν προχθές. Πιθανώς όμως η παρούσα θα φθάση πρώτη. Πάντες οι φίλοι του, τους οποίους εγώ ήδη γνωρίζω ερωτούν εμέ πάντοτε περί αυτού και πάντες μέσω εμού χαιρετούν αυτόν. Ιδιαιτέρως η οικογένεια Γκίκα και η πριγκίπισσα Εσμεράλδα.

Προς τον Κύριον Κόμητα Α. Μαρία Καποδίστρια Ιππότην του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ εις την Κέρκυραν

7

No 25

S(an)to Pietroburgo, 14 / 26 Febrajo 1809

S(igno)r Padre

Alla fine ho ricevuto tre sue lettere ad un tempo. Gabriele Palatino qui arrivato da Vienna come corriere me le ha reccate. Esso mi ha sorpreso alle spalle nella mia camera mentre io ero occupato a scri-

vere. La sorpresa fu agradevole, ma fecemi impallidire a segno che Palatino dubitò di un deliquio. La sua vista; quella della famiglia, di lettere, di nuove, e mille altri sentimenti in folla suscitati mi levarono affatto p(er) un momento il respiro. Tutto questo fini all’ istante; ed il giorno di avanti jeri fu il più felice che io abbia avuto dopo il mio arrivo a Pietroburgo. Ho letto, e riletto, e legerò sempre fino all’ arrivo di altre, queste tre lettere... Esse portano il n° 10, 12, 13.—Sia con pace e salute costante ben augurato il matrimonio della Marietta. Non posso scrivere nè ad essa, nè a suo marito, nè ai nuovi parenti. Essendo sommam(ent)e dispendioso il corso1 postale. La prego di abbracciare i p(ri)mi; e di dire mille cose p(er) me ai secondi. A quest’ora l’ affare economico deve essere perfettam(ent)e regolato, lo lo ho finito p(ri)ma della mia partenza da Venezia. E se le mie lettere seg(na)te 17, 18 n(on) hanno avuto il destino delle altre, ella deve essersi tranquillizata su questo importante argomento. In ogni modo Naranzi le scriverà. Nulla di più consolante per me, quanto la di lei approvazione, dietro alle notizie avute da Genova, intorno alla risoluzione, che allora ho preso, e p(er) la quale n(on) ho motivo che di applaudirmi. Ho l’ onore di vedere spesso S.E. il S(ignor) Conte Solticoff. Esso ebbe la bontà di occuparsi paciemente di me e dopo una lunga ed affettuosa discussione, mi consigliò di aspettare l’ arrivo di S.E. il Conte Romanzoff, il quale deve essere a quest’ ora partito da Parigi. Ella mi dice che ovunque io mi sia, io mi ricordi sempre la Madre Terra, e la famiglia. E l’ una e l’ altra idea è cosi immedesimata alla mia essislenza, come lo è l’ aria alle funzioni vitali. La mia salute è ottima. Vivo regolatam(ent)e. Ed ho cosi bene disposte le ore tutte del giorno, che corrono le settimane senza che io me ne avvega. Il giorno resto in crsa sino alle tré quando pranzo fuori., e sino alle sei quando pranzo in casa... Mi occupo utilmente, ed approffito della solitudine. La ricreaz(io)ne è limitata sino alle dieci, od alle φ.1v undici al più tardi. Consiste nell’/frequentare poche società ben scelte, ove si passa la serra; od in conversaz(io)ne o giucando2 ai scakj. La Domenica tutta è data alle visite di dovere, a cominciare dalla mattina. Non ho troppo esteso, le mie connoscenze, n(on) volendo perdere il tempo. Preferisco a queste qualche travaglio, da cui spero di ricavare un vantaggioso risultato. Ho due servitori Russi uno per la carozza, l’altro per cameriere. Per farmi intendere da essi mi è necessario travagliare col dicionario e colla gramatica. Questo però mi da piacere. D’ altronde non v* è altro partito a prendere. Forestieri n(on) sono admessi3 in que-

1. πιθανή ανάγνωση

2. βενετ. αντί giocare

3. ορθότ. ammessi

sta capitale e Russi ohe parlano il Francese, o Greco, o Italiano, esigono di appunta(men)to mensuale 40, e 50 rubli. I miei mi costano 25 rubli cadauno senza il doverse di nutrirli. Mi fo4 portare il pranzo dalla trattoria. Costa due rubli, e p(er) bevere vino, bisogna misurare le gocce. Cattivo vinaccio. Due rubli la bottiglia. Questo mi mollesta. Poicchè senza vino n(on) posso digerire... Ed io n(on) ho il progetto p(er) economia di guastare la salute.

Tanti e tanti saluti ai parenti. Amici. Abbraccio f(rate)llj e sorelle... Saluto la Zia Bellanda. Baccio le mani alla S(ignor)a madre. Imploro la paterna benedizione.

Il figlio Giov(anni).

A Monsieur Monsieur Le Comte A. M(a)ria Capodistria a Corfou

Αρ. 25

Αγία Πετρούπολις, 14 / 26 Φεβρουαρίου 1809

Σεβαστέ Πατέρα,

Έλαβον επί τέλους τρεις επιστολάς υμών ταυτοχρόνως. Ο Γαβριήλ Παλατίνος ενταύθα αφιχθείς ως ταχυδρόμος από την Βιέννην μοι προσεκόμισεν αυτάς. Ούτος αιφνιδίασεν εμέ εκ των νώτων ενώ ηυρισκόμην εις το δωμάτιόν μου απησχολημένος εις το συγγράφειν. Η έκπληξις υπήρξεν ευχάριστος αλλ’ έκαμεν εμέ να ωχριάσω εις τοιούτον σημείον ώστε ο Παλατίνος εφοβήθη ότι θα λιποθυμήσω. Η εικών υμών, εκείνη της οικογενείας, αι επιστολαί, αι ειδήσεις και χίλια άλλα αισθήματα σωρηδόν διεγερθέντα διέκοψαν τελείως την αναπνοήν μου. Πάντα ταύτα εξηφανίσθησαν αμέσως και η προχθεσινή ημέρα υπήρξεν η πλέον ευτυχής εξ όσων εγώ έζησα μετά την άφιξίν μου εις την Πετρούπολιν. Ανέγνωσα και πάλιν ανέγνωσα και θα αναγιγνώσκω πάντοτε μέχρι της αφίξεως ετέρων, αυτάς τας τρεις επιστολάς... Αυταί φέρουν τους αριθμούς 10, 12, 13. Ας είναι μετ’ ειρήνης και σταθεράς υγείας ευτυχισμένος ο γάμος της Μαριέττας. Δεν δύναμαι να γράψω ούτε προς αυτήν, ούτε προς τον σύζυγον αυτής, ούτε προς τους νέους συγγενείς

4. ιδιωμ. τύπος αντί faccio

διότι είναι υπερβολικώς υψηλή η τιμή της ταχυδρομικής αποστολής. Παρακαλώ υμάς, όπως εναγκαλισθήτε τους πρώτους και όπως αναφέρητε χίλια πράγματα περί εμού εις τους δευτέρους. Κατ’ αυτήν την στιγμήν το οικονομικόν θέμα οφείλει να έχη διακανονισθή πλήρως. Εγώ διευθέτησα αυτό πριν αναχωρήσω εκ Βενετίας. Και εάν αι υπ’ αριθμ. 17 και 18 ημέτεραι επιστολαί δεν είχον την τύχην των άλλων, υμείς έπρεπε να είσθε τελείως ήσυχος διά το σπουδαίον τούτο ζήτημα. Ο Ναράντζης οπωσδήποτε θα σας γράψη. Ουδέν πλέον παρήγορον δι’ εμέ όσον η επιδοκιμασία υμών, μετά τας ληφθείσας από την Γένουαν ειδήσεις, σχετικώς προς την απόφασιν, την οποίαν εγώ έλαβα και διά την οποίαν δεν έχω λόγον να μη συγχαρώ τον εαυτόν μου. Έχω την τιμήν να συναντώ συχνάκις την A. Ε. τον Κόμητα Σολτικώφ. Ούτος έσχεν την καλωσύνην να ενασχοληθή υπομονετικώς περί εμού, και μετά μίαν μακράν και εγκάρδιον συνομιλίαν συνεβούλευσεν εμέ όπως αναμένω την άφιξιν της A. Ε. του Κόμητος Ρομαντζώφ, όστις την στιγμήν αυτήν οφείλει να έχη αναχωρήσει εκ Παρισίων. Υμείς γράφετε προς εμέ ότι οπουδήποτε και αν ευρίσκωμαι να ενθυμούμαι την γενέθλιον γη και την οικογένειαν. Και η μία και η άλλη ιδέα έχουν ούτως ταυτισθή προς την ιδικήν μου ύπαρξιν ως ο αήρ προς τας ζωτικάς λειτουργίας. Η υγεία μου είναι εξαιρετική. Ζω ησύχως και έχω τόσον καλώς διατεθειμένας τας ώρας της ημέρας, ώστε αι εβδομάδες παρέρχονται χωρίς να αντιλαμβάνωμαι τούτο. Κατά την ημέραν παραμένω εν τη οικία έως τας τρεις, οπότε γευματίζω εκτός αυτής και έως εις τας έξ, οπότε γευματίζω εν τη οικία... Εργάζομαι κατά τρόπον αποδοτικόν και επωφελούμαι της ερημίας. Η ανάπαυσις περιορίζεται έως τας δέκα φ. 1v ή τας ένδεκα το βραδύτερον. Η ανάπαυσις συνίσταται εις το / να συχνάζω εις ολίγας συναναστροφάς καλώς επιλεγμένας, ένθα διερχόμεθα την εσπέραν διαλεγόμενοι ή παίζοντες σκάκι. Η Κυριακή όλη, αρχής γενομένης εκ της πρωΐας είναι αφιερωμένη εις εθιμοτυπικάς επισκέψεις. Δεν έχω εκτεταμένας γνωριμίας διότι δεν επιθυμώ να αναλίσκω τον καιρόν μου. Προτιμώ να επιδίδωμαι είς τινα εργασίαν, εξ ης ελπίζω ένα επωφελές αποτέλεσμα. Έχω δύο Ρώσους υπηρέτας, έναν διά την άμαξαν και έτερον ως θαλαμηπόλον. Διά να γίνωμαι καταληπτός παρ’ αυτοίς αναγκάζομαι να καταφεύγω εις το λεξικόν και την γραμματικήν. Τούτο όμως ευχαριστει εμέ. Ξένοι δεν επιτρέπεται όπως εργασθώσιν εις την πρωτεύουσαν αυτήν και Ρώσοι, ομιλούντες την Γαλλικήν ή την Ελληνικήν ή την Ιταλικήν απαιτώσιν μηνιαίαν αποζημίωσιν 40 και 50 ρουβλίων. Οι ιδικοί μου κοστίζουν εις εμέ 25 ρούβλια έκαστος εκτός της υποχρεώσεως της διατροφής. Μου φέρουν το γεύμα από το εστιατόριον. Στοιχίζει δύο ρούβλια και διά να πίω οίνον οφείλω να καταμετρώ τας σταγόνας. Κακός οίνος. Δύο ρούβλια η φιάλη. Τούτο δυσαρεστεί εμέ καθ’ όσον άνευ οίνου δεν δύναμαι να χωνεύσω και εγώ δεν προτίθεμαι να απολέσω την υγείαν μου εξ αιτίας της οικονομίας.

Πολλούς χαιρετισμούς εις τους συγγενείς και φίλους. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς. Χαιρετώ την θείαν Μπελλάνταν. Ασπάζομαι τας χείρας της σεβαστής μητρός. Επικαλούμαι την πατρικήν ευλογίαν.

Ο υιός Ιωάννης

Προς τον Κύριον Κύριον Κόμητα Λ. Μαρία Καποδίστρια εις την Κέρκυραν.

8

No 20

S(an )to Pietroburgo, 1/13 Marzo 1809

S(ignor) Padre

Ottima salute. Imminente l’ arrivo di S.E. il Conte Romanzoff. Speranze fondate di raccogliere in breve qualche frutto dal mio viaggio. Ammiglioramento della stagione. Reso possibile il caminare a piedi, cioè il supremo dei mezzi per non sogiacere al peso di una inattiva esistenza. Ripetizione delle stesse cose quanto alla maniera di vivere. Molta riscorsa nella lettura. Molta fortuna avendo a mio uso riche e splendide biblioteche. Avanzamento ne(i) miei lavori. Soddisfazione nel vederne accolto il proponimento. Ritorno incessante del pensiere1 alla famiglia. Avidità di sue nuove. Lusinga di mettermi in situazione di averle più di frequente... Ecco quanto posso dirle di me; col presente ordinario. A prima occasione particolare scriverò più a lungo a lei, e risponderò a tre antiche lettere, di Viaro, e di Benachj, che giorni fa mi sono pervenute. Abbraccio f(rate)llj e sorelle. Baccio le mani alla S(ignor)a madre, e zia. Cordiali saluti agli amici e parenti. Imploro la paterna sua benedizione.

Giovanni

Αρ. 27

Αγία Πετρούπολις, 1/13 Μαρτίου 1809

Σεβαστέ Πατέρα,

Αρίστη υγεία. Επικειμένη η άφιξις της Α. Ε. του Κόμητος Ρομαντζώφ. Ελπίδες βάσιμοι να δρέψω συντόμως καρπούς τινας εκ του ταξιδίου μου.

1. Ορθότ. pensiero

Βελτίωσις των καιρικών συνθηκών. Κατέστη δυνατή η οδοιπορία, ήτοι το σπουδαιότερον των μέσων ώστε να μην υποπέσω εις την κατάστασιν αδρανούς τίνος υπάρξεως. Σχετικώς προς τον τρόπον ζωής επανάληψις των ιδίων πραγμάτων. Συχνή εντρύφησις εις την μελέτην. Μεγάλη τύχη διότι έχω εις την διάθεσίν μου πλούσιας και λαμπράς βιβλιοθήκας. Πρόοδος εις τας εργασίας μου. Ικανοποίησις καθ’ όσον βλέπω να γίνεται αποδεκτή η πρότασίς μου. Ακατάπαυστος επιστροφή της σκέψεώς μου εις την οικογένειαν. Απληστία διά ιδικάς σας ειδήσεις. Ελπίς όπως λαμβάνω ειδήσεις υμών συχνώτερον... Ιδού πάντα όσα δύναμαι να σας ειπώ περί της καταστάσεώς μου διά της παρούσης επιστολής. Εις πρώτην ιδιαιτέραν ευκαιρίαν θα σας γράψω εκτενέστερον και θα δώσω απάντησιν εις τρεις παλαιάς επιστολάς του Βιάρου και του Μπενάκη, αίτινες αφίχθησαν πρό τινων ημερών. Εναγκαλίζομαι αδελφούς και αδελφάς. Ασπάζομαι τας χείρας της σεβαστής μητρός και της θείας. Εγκαρδίους χαιρετισμούς εις τους φίλους και συγγενείς. Επικαλούμαι την πατρικήν υμών ευλογίαν.

Ιωάννης

9

No 28

S(ant)ο Pietroburgo, 17/29 Marzo 1809

S(igno)r Padre

Mi sono presentato a S.E. il S(igno)r C(onte) Romanzoff. Eccole sue parole. «Vous êtes le même clans les talons et les moyens nous sont si conus? Je vous félicité. Vous êtes assez jeune homme; et je serai charmé de vous être aussi utile que vous pouvez l’ être au service de S.M. l’ Empereur». L’ udienza era numerosissima... Parlò ad’ altri. E poi ebbe la degnazione di trattenersi meco colmandomi di bontà, e di speranza. I miei trenta due anni li porto bene Qui non mi si da che ventiquattro. E si attribuisce a modestia il mio dire e replicare che sono molto più vecchio. S.E. il Ministro è partito coll’ Imp(erato)re per la Finlandia; e n(on) saranno di ritorno che pel giorno 25... Tutto dunque è sospeso. Ed io pure passeg(g)io. Sebbene i venti gradi di freddo che in questi giorni abbiamo provato non me lo permettano troppo... Che bella settimana delle palme, e Santa, e di Pasqua?... Mi si è fatto presentire, che nel dipartimento delle leggi vi potrebbe essere un posto per me onorevole e decentissimo. Grazio ai miei sommi talenti dimostrati nella legislaz(io)ne Jonnica. Io feci tosto presentire, che n(on) avrei potuto

accogliere nessun’ uffizio, pel quale mi fosse d’ uopo conoscere la Russia (che n(on) conosco); la sua lingua (che n(on) posso apprendere p(er) divenire scrittore); e permanerei, ciò che è negato al mio temperamento. Sono fermo nella risoluzione di rinunziare a qualunque (cosi detta fortuna) più tosto che alla speranza di ritornare in seno alla famiglia, e di esserle direttam(ent)e e personalm(ent)e utile. Su questo innalterabile principio è fondata la memoria con cui offro la poca mia opera al Servizio Imperiale... Ecco tutto quello che posso dirle per ora... La mia salute è ottima. E solo sono triste della solitudine in cui mi metta la privaz(io)ne delli di lei caratteri. Saluti ed abbracj a tutti. Auguro le buone feste. Baccio le mani alla S(ignor)a madre, ed alla zie e zij. Imploro la paterna benedizione.

Il figlio Giovanni

φ.1ν Saluti particolari alla famiglia Rodostamo. Al Dr Giallinà, ai nostri amici di casa Cristodulo, e Pietro il barbiere. S.E. il Ministro della Marina mi fece presentire che i Russi che costà si attrovano possano ripatriare p(er) la via di terra. Buona occasione p(er) scrivermi una lettera lungissima e dettag(liatissi)ma. Che fa Sarandopulo ?... Lo abbracio.

A Monsieur Monsieur Le Comte A. M(a)ria Capodistria Chev(alier) de l’ordre de S. J(ean) de Jerusalem à Corfou.

Αρ. 28

Αγία Πετρούπολις, 17 J 29 Μαρτίου 1809

Σεβαστέ Πατέρα,

Παρουσιάσθην ενώπιον της A. Ε. του Κόμητος Ρομαντζώφ. Ιδού οι λόγοι του: «Σεις είσθε ο ίδιος, του οποίου τα προτερήματα και αι ικανότητες είναι τόσον γνωστά ημίν. Σας συγχαίρω. Είσθε αρκετά νέος και θα είμαι ικανοποιημένος εάν θα είμαι το αυτό χρήσιμος δι’ υμάς όσον και σεις δύνασθε να είσθε εις την υπηρεσίαν της Α. Μ. του Αυτοκράτορος». Η ακρόασις υπήρξεν πολυάριθμος... Ωμίλησε και μετ’ άλλων και ακολούθως έσχεν την φιλοφροσύνην όπως συνδιαλεχθή μετ’ εμού, πληρών εμέ καλωσύνης και ελπίδος. Φέρω καλώς τα ιδικά μου τριάκοντα δύο έτη! Και αποδίδεται εις μετριοφροσύνην η απάντησίς μου ότι είμαι πολύ γηραιότερος. Η A.E. ο Υπουργός ανεχώρησεν μετά του Αυτοκράτορος διά την Φινλανδίαν και δεν θα επιστρέψουν παρά την 25ην... Κατ’ ακολουθίαν τα πάντα διεκόπησαν. Και εγώ

βεβαίως περιπατώ. Αν και αι είκοσι βαθμοί ψύχους, τους οποίους εδοκιμάσαμεν κατ’ αυτάς τας ημέρας δεν μοι επιτρέπουν τόσον τούτο... Τι ωραία εβδομάς των Βαΐων, η Μεγάλη Εβδομάς και το Πάσχα;... Προαισθάνομαι (ή αφησαν να υπονοηθή τούτο) ότι εν τω Υπουργείω της Δικαιοσύνης υπάρχει μία θέσις αξιοπρεπής και αξιόλογος δι’ εμέ, χάρις εις τα εξαιρετικά προτερήματά μου, τα επιδειχθέντα εις την Ιόνιον νομοθεσίαν. Εγώ αμέσως υπηνίχθην ότι δεν θα ηδυνάμην όπως αποδεχθώ ουδεμίαν θέσιν ένεκα της οποίας θα έπρεπε να γνωρίσω την Ρωσίαν (την οποίαν δεν γνωρίζω)· την γλώσσαν αυτής την οποίαν δεν δύναμαι να εκμάθω ώστε να καταστώ συγγραφεύς· και να αποδεχθώ εκείνο, το οποίον είναι αντίθετον προς την ιδιοσυγκρασίαν μου. Παραμένω σταθερός εις την απόφασίν μου όπως μη αποδεχθώ οιανδήποτε (ούτω λεγομένην τύχην) παρά την ελπίδα να επιστρέψω εις τους κόλπους της οικογενείας και να είμαι χρήσιμος εις αυτήν κατ’ άμεσον και προσωπικόν τρόπον. Επ’ αυτής της απαρασαλεύτου αρχής θεμελιούται το υπόμνημα, δι’ ου προσφέρω το μικρόν μου έργον εις την Αυτοκρατορικήν Υπηρεσίαν. Ιδού παν ό,τι δύναμαι να σας είπω επί του παρόντος... Η υγεία μου είναι εξαιρετική. Είμαι λυπημένος μόνον διά την ερημίαν, εις την οποίαν οδηγεί εμέ η στέρησις των υμετέρων επιστολών. Χαιρετισμούς και ασπασμούς εις άπαντας. Εύχομαι καλάς εορτάς. Ασπάζομαι τας χείρας της σεβαστής μητρός και των θείων. Επικαλούμαι την πατρικήν ευλογίαν.

Ο υιός Ιωάννης

φ. 1v/ Ιδιαιτέρους χαιρετισμούς εις την οικογένειαν Ροδόσταμου. Εις τον Δρα Γιαλλινά και εις τους φίλους της οικίας Χριστόδουλον και Πέτρον τον κουρέα. Η Α.Ε. ο Υπουργός των Ναυτικών μοι ανακοίνωσεν ότι οι Ρώσοι, οίτινες ευρίσκονται αυτόθι δύνανται να επιστρέψουν εις την πατρίδα διά της ξηράς. Καλή ευκαιρία διά να μου γράψητε μίαν μακράν και λεπτομερεστάτην επιστολήν. Πώς είναι ο Σαραντόπουλος; Εναγκαλίζομαι αυτόν.

Προς τον Κύριον Κύριον Κόμητα Α. Μαρία Καποδίστρια Ιππότην του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ εις την Κέρκυραν

10

No 30

S(anto) Pietrob(urgo), 2/14 Aprile 1809

S(igno)r Padre

Il numero precedente lo ho spedito per mezzo del collegio1 sotto piego di Benackj. Con questo n(on) posso aggiungere che poche cose, e per la vicinanza delle datte, e p(er) l’ ostacolo che alla definizione degli affari, mettono le feste, ed occupaz(io)ni più grandi. Dopo il ritorno dalla Finlandia ho veduto più di una volta S.E. il Ministro... Mi ha sempre colmato di bontà; e la breve conversaz(io)ne nostra fini colla promessa di una particolare conferenza. Oggi ho avuto l’ avviso; che Domenica cioè domani, alle 3 dopo il mezzogiorno, S.E. mi riceverà particola(rment)e. Le mie carte sono pronte. Ed una alquanto lunga, la quale è il frutto de miei viaggi ultiman(ent)e fatti, è stata approvata graziosamente da quei superiori che dovevano incoragirmi a presentarla. Tutto annunzia e della maniera la meno incerta, che io avrò una situazione, e che n(on) sarò messo fuori del caso, di essere utile in qualche modo, od almeno grato, alla famiglia. Non ho che speranze, e parole. Io n(on) mi lusingo che entro stretti limiti. Poicchè n(on) voglio pentirmi di avere molto sperato. Nella corrente di questo mese tutto deve essere certamente finito; e però n(on) dubito, che con prossimo ordinario ella n(on) debba avere da me più consolanti nuove. Lo saranno φ. 1v tanto più quanto/per esse ella sarà convinto della fermezza de miei principj e della costante uniformità, che essi hanno a quelli che ella mi ha comunicato, e ripetuto. Feci Pasqua con Greci. La messa, i mattini, il pranzo, e tutti in famiglia col mio padrone di casa, e con altri negozianti. Li altri giorni di questa settimana occupati in visite di etichetta, ed in pranzi più solenni. Non hanno per me il sapore dei familiari. Non di meno sono necessaria(ment)e grati ed onorevoli. Il s(econ)do giorno di Pasqua il freddo è stato crudele. Abbiamo provato per sino quindici gradi fino al mezzo giorno. Entrando nella sala di ricevere dej Grandi, a Pasqua si sente l’ odore delle nostre campagne. C’ è l’ uso di tenere dei gran vasi di piante odorifere, di giranj, di rose, ec. ec. di arranzi... Non posso spiegarle la sensazione che questi odori mi hanno fatto provare. Un misto di piacere e di tristezza indescrivibile.

Abbraccio f(rate)llj e sorelle. Saluto amici, e parenti. Baccio le mani alla S(ignor)a madre, alla zia Bellanda, alle altre zie e zij. Imploro la paterna benedizione.

Il figlio Giovanni

στο άνω περιθώριο του φ. 1v: A Mon Père.

1. πιθανή ανάγνωση